woensdag 24 december 2008

Staatssecretaris met dubbele nationaliteit ontslagen

Staatssecretaris Ahmed Lekhrif: ontslagen wegens dubbele nationaliteit
Ahmed-Lekhrif

Staatssecretaris van buitenlandse zaken Ahmed Lekhrif is ontslagen vanwege zijn dubbele nationaliteit.

Wat zegt u? wordt het tijd dat Wilders’verfoeilijke ideeën worden gesmoord? Tja, het is deze keer niet Wilders die vindt dat een dubbele nationaliteit niet te verenigen is met een regeringsfunctie.

In dit geval gaat het om de mening van Mohammed VI. De 'progressieve en hervormingsgezinde' koning van Marokko heeft staatssecretaris van buitenlandse zaken Ahmed Lekhrif van zijn functie ontheven, omdat hij sinds kort naast de Marokkaanse ook de Spaanse nationaliteit bezat.

Twee paspoorten zijn volgens de koning onverenigbaar met zijn positie als lid van een souvereine regering. De Marokkaanse regering wel te verstaan, want de koning heeft kennelijk geen bezwaren tegen Marokkaanse staatsburgers in andere regeringen. Ook hier is het eenrichtingsverkeer richting Rabat.

donderdag 18 december 2008

Patrick van der Eem gearresteerd wegens mishandeling

Heidi Geerlings
heidi-geerlings(vd-eem)
Patrick van der Eem (35) is gearresteerd op verdenking van mishandeling van zijn vriendin Heidi Geerlings(30). Van der Eem zou haar zaterdag met een koevoet hebben geslagen op haar been. Geerlings verklaarde ook gestalkt te worden door haar vriend. Hij zou haar voortdurend telefonisch lastigvallen.

Van der Eem, die bekend werd doordat hij Joran van der Sloot een bekentenis wist te ontfutselen, ging er daarna direct vandoor met de auto. Zijn vriendin belde de politie, die meteen actie ondernam.

Toen Van der Eem ontdekte dat de politie hem op de hielen zat ondernam hij een vluchtpoging.

De politie besloot de achtervolging stop te zetten, omdat Van der Eem te veel risico's nam in het verkeer. Later die dag wist een arrestatieteam hem alsnog te arresteren.

Van der Eem is inmiddels weer op vrije voeten, maar zijn rijbewijs is wel ingetrokken vanwege zijn risicovolle rijgedrag. Ook zijn twee processen-verbaal tegen hem opgemaakt. Een voor de mishandeling en een voor het roekeloos rijden.

rechter heft het spreekverbod Louwes niet op

De rechter in Den Haag heft het spreekverbod van Ernest Louwes met de media niet op.  Louwes is veroordeeld voor de zogenoemde Deventer moordzaak.

Hij eiste vorige week in een kort geding dat er een einde aan de zwijgplicht wordt gemaakt.

De rechter vindt het verbod echter niet onrechtmatig, omdat justitie inmiddels heeft toegezegd dat Louwes per geval om toestemming kan vragen om op concrete publicaties van de media te reageren.

Louwes kreeg zijn beperking van justitie opgelegd in verband met zijn penitentiair programma om hem voor te bereiden op zijn terugkeer in de maatschappij.

Ook diende het contactverbod met de media om het belang te beschermen van de nabestaanden van de weduwe Jacqueline Wittenberg, het slachtoffer van de moord.

De 60-jarige Jacqueline Wittenberg werd 25 september 1999 dood in haar woning gevonden. Ze bleek met een mes te zijn vermoord. De fiscaal jurist Louwes kreeg twaalf jaar cel voor dit misdrijf, maar heeft altijd ontkend. Hij probeert nog steeds zijn onschuld te bewijzen.

De veroordeelde jurist komt in april 2009 vrij. Sinds december vorig jaar mag hij overdag buiten de gevangenis werken en gaat hij 's avonds terug naar zijn cel. Als een van de voorwaarden om dit programma te volgen, accepteerde Louwes aanvankelijk het contactverbod met de media.

Louwes wil volgens zijn advocaat Geert-Jan Knoops af van de zwijgplicht omdat er nog steeds veel over hem wordt geschreven. Zijn cliënt wil de mogelijkheid hebben om te reageren op zaken die over hem worden gemeld. Hij wil zich kunnen verdedigen.

Knoops is toch tevreden met de uitspraak, omdat Louwes in concrete gevallen om toestemming kan vragen om de media te benaderen.

Verder komt de rechter volgens de advocaat in zijn uitspraak ''geheel tegemoet'' aan de bezwaren die Louwes tegen de afspraken had. Zo oordeelde de rechter dat een algemeen mediaverbod niet gerechtvaardigd is en dat het verbod aan Louwes te ruim was geformuleerd.

De uitspraak is ook belangrijk voor de rechtsontwikkeling, meent Knoops. ''Uit het vonnis blijkt dat de Nederlandse Staat niet onbeperkt en ongemotiveerd een dergelijk mediaverbod kan opleggen aan een veroordeelde of iemand die, zoals de heer Louwes, deelneemt aan een penitentiair programma.''

Toch blijft het een vreemde zaak. Ik heb nog nooit gehoord van een gevangene die vanwege zijn terugkeer in de maatschappij een spreekverbod kreeg. Het lijkt hiet potdorie wel China. Het feit dat hij nu per individueel geval toestemming kan vragt daar niets aan af want die toestemming wordt hem natuurlijk gewoon geweigerd.

woensdag 17 december 2008

Immuniteitsdeal Karadzic ongeldig verklaard

Ook al heeft Radovan Karadzic een 'immuniteitsdeal' met Richard Holbrooke, voor de bevoegdheid van het Joegoslavië-Tribunaal maakt dat niets uit. Dit hebben de rechters in de Karadzic-zaak woensdag besloten.

Karadzic, president van de Bosnische Serviërs tijdens de Bosnië-oorlog (1992/95), claimt dat hij in 1996 een afspraak heeft gemaakt met de Amerikaanse Balkan-bemiddelaar Holbrooke: Karadzic zou zich terugtrekken uit de politiek en in ruil daarvoor niet worden vervolgd door het VN-hof in Den Haag.

De tribunaalrechters wijzen erop dat zo'n deal, ook al zou die bestaan, volgens het volkenrecht niet geldig is voor het VN-tribunaal. Zij wijzen erop dat volgens de beginselen van Neurenberg voor bepaalde misdaden zoals genocide en oorlogsmisdaden geen immuniteit geclaimd kan worden voor internationale hoven.

In het Duitse Neurenberg werden na de Tweede Wereldoorlog de overlevende kopstukken van het nazibewind berecht door het Internationaal Militair Tribunaal. Het handvest van Neurenberg is overgenomen door de VN en bestanddeel geworden van het internationale gewoonterecht.

Toch blijft er een mogelijkheid dat door het Karadzic-proces alsnog de waarheid aan het licht komt over de veronderstelde Holbrooke-deal. Karadzic beweert namelijk dat de aanklagers een kopie van de deal in hun dossiers hebben. Holbroeek heeft de afspraak altijd ontkent.

Van de rechters moeten de aanklagers die aan Karadzic geven, als zij het gevraagde papier hebben, ook al maakt het bestaan ervan niet uit voor de bevoegdheid van het tribunaal.

Informatie over het gedrag van Karadzic na de oorlog kan namelijk bij een eventuele veroordeling van belang zijn voor de bepaling van de strafmaat, aldus de rechters.

Karadzic werd afgelopen zomer na een jarenlange zoektocht opgepakt in Belgrado waar hij onder een valse naam leefde en een enorme baard had laten groeien. Zijn proces is nog in de voorbereidende fase. Hij is een van de hoofdverdachten van de genocide na de val van Srebrenica in 1995.

Het feit dat het tribunaal de afspraak van een van de top onderhandelaars ongeldig verklaard is raar, temeer daar in het proces tegen Thomas Lubanga, de rechter eerder door anderen gemaakte afspraken over het geheimhouden van de identiteit van getuigen en zelfs het geheimhouden van de getuigenissen 'respecteert'.

vrijdag 12 december 2008

Lange gevangenisstraffen in 2008

Levenslang
Juliën Constanza (23), de moord op Jesse Dingemans (8), in Hoogerheide, op 1 december 2006; veroordeling door gerechtshof Den Bosch, op 26 februari 2008.

Marcel Teunissen (39), wegens de moord op activist Louis Sévèke (41), in Nijmegen, op 15 november 2005; veroordeling door rechtbank Arnhem, op 7 maart 2008.

Dertig jaar cel en tbs
Henk van Dijk (47), wegens de meervoudige verkrachting van en moord op Suzanne Wisman (12), in Valthermond, op 12 december 2006, veroordeling door gerechtshof Leeuwarden, op 6 maart 2008.

24 jaar cel en tbs
Paul R. (30), voor de moord op Edith Arends-Van Greene (44), in Enschede, op 4 maart 2007; veroordeling door rechtbank Almelo, op 15 april 2008.

24 jaar cel
Brian R.(34), voor de moord op Elvin de Carmen (25), in Rotterdam, op 5 januari 2007; veroordeling door rechtbank Rotterdam, op 3 oktober 2008.

Twintig jaar cel
Kremling S. (43), voor de moord op Angela Pico (32), in Zoetermeer, op 12 maart 2006; veroordeling in hoger beroep door het gerechtshof Den Haag, op 15 juli 2008. De rechtbank had hem eerder tot 25 jaar veroordeeld.

E. (37) voor de moord op Teun Deen (54), directeur van staalbedrijf Fundia in Raamsdonkveer op 9 december 2005; veroordeling in hoger beroep door het gerechtshof te Den Bosch, op 21 Maart 2008. De officier van justitie heeft in eerste aanleg 16 jaar geëist terzake moord. De rechtbank Breda heeft verdachte op 11 mei 2006 veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf terzake moord. Het OM eiste voor het Hof 20 jaar en TBS of levenslang.

vrijdag 5 december 2008

De Drontense Bosmoord

Vanavond in NCRV Netwerk een reportage over de Drontense Bosmoord uit 2001. Het gaat hierbij om de 'moord' op Pim Overzier. Er is een man -Henk H.- tot 20 jaar voor veroordeeld, maar er zijn grote twijfels aan zijn schuld, o.a. door gerechtspsychologen Van Koppen en Ton Derksen en thriller schrijver Jacob Vis.

Volgens Justitie is Pim door Henk vermoord uit jaloezie. Omdat er geen doodsoorzaak vastgesteld kon worden, suggereerde het immer incompetente NFI verstikking en maakte OM daar van dat hij wel levend begraven zou zijn.

Een ander scenario, gesteund door een groot aantal anonieme brieven schrijft dat Pim op de homo ontmoetingsplaats overleden is door vermoedelijk een hartaanval en dat hij vervolgens -respectvol- is begraven door daar aanwezige mede homo's. De politie heeft deze brieven nooit serieus genomen daar Pim Overzier -zoals de politie zelfs op TV liet weten- een hardwerkende man was (en dus geen homo?).

Schijnbaar heeft de advocaat van Henk H. Geert-Jan Knoops, een brief van minister Hirsch Ballin ontvangen waarin deze toezegt dat K. de kans zal krijgen zijn onschuld aan te tonen.

Bekijk hier de hele uitzending

De hoofdpunten:

OM niet ontvankelijk in proces tegen klokkeluider bouwfraude

Het gerechtshof in Den Haag heeft het Openbaar Ministerie vandaag (5-12-2008) niet-ontvankelijk verklaard in de zaak tegen Ad Bos. Hij was de klokkenluider die de bouwfraude aan het licht bracht. Volgens het hof heeft Bos geen eerlijk proces gehad. Het OM heeft hem namelijk eerst als getuige gehoord en heeft toen, volgens het hof doelbewust, niet gezegd dat hij ook nog verdachte in de zaak zou kunnen worden.

Het hof gaf justitie een ferme tik op de vingers, omdat het vindt dat een fundamentele inbreuk is gemaakt op de procesorde. ,,De justitiële autoriteiten wekten de schijn bij de verdachte dat hij niet vervolgd zou worden. Zo maakten ze inbreuk op het zwijgrecht'', aldus het hof. Elke verdachte heeft het recht te zwijgen, omdat niemand aan zijn eigen veroordeling hoeft mee te werken.

Bos werd verdacht van omkoping. Hij zou als technisch directeur van wegenbouwbedrijf Koop Tjuchem in de jaren negentig een ambtenaar van Rijkswaterstaat getrakteerd hebben op twee golfreisjes naar het buitenland en een bezoek aan nachtclub Yab Yum.

Het hof heeft in deze zaak ook de voormalige topmannen Fred V. en Henk K. van het wegenbouwbedrijf Koop Tjuchem vrijgesproken. Volgens het hof is niet bewezen dat beide mannen als leidinggevende betrokken waren bij de omkoophandelingen. Een betrokken ambtenaar van Rijkswaterstaat is wel veroordeeld. Hij kreeg een werkstraf van 120 uur, voor het aannemen van één van de golfreisjes.

De behandeling van Bos is een grofschandaal. Hij is het die de fraude - waarbij het raijk voor honderden miljoenen het schip in ging- aan het licht bracht. Ondanks beloftes dat klokkeluiders beschermd zouden worden verloor hij zijn baan, zijn geld en zijn huis. Hij raakte alles kwijt en moest met zijn gezin geruime tijd in een caravan wonen en wordt dan nog vervolgd ook.

Een duidelijk signaal van de overheid: "Bek houden"

Gelukkig nam de rechter een goede beslissing: een Sinterklaas kadootje voor Ad Bos

dinsdag 2 december 2008

Even een update van Wouter

Hoe gaat het met onze beleggingen ?

Door Sxeptix-Zapruder

Anderhalve maand geleden heeft Wouter Bos namens U en mij 10 miljard van onze zuur verdiende centjes uit de toekomst alvast uitgeleend aan ING. Twee weken later was ook verzekeraar Aegon de gelukkige ontvanger van een slordige € 3.000.000.000. Kort daarvoor hadden we met z’n allen voor ongeveer 17 miljard euri ook al een bankje aangeschaft bij onze zuiderburen (Meubelcentrale Heijlen uit Peer?). De deal met Fortis zorgde direct al voor kopzorgen. Er moest vrijwel direct al € 50.000.000.000 aan schuld afgelost worden waardoor de teller al richting de 70 miljard schoot. Allerlei vervelende partijen wilden een rechtszaak beginnen

Maar niet getreurd, we bedenken een ietwat andere constructie en gaan het volk voorhouden dat we met hun centjes een paar werelddeals gaan sluiten, moet Wouter gedacht hebben.

De beide “investeringen” in ING en Aegon werden als loterij zonder nieten gepresenteerd. Allerlei hosanna verhalen kwamen in de pers. Bos had een megaklapper gemaakt en wij zouden met z’n allen enorm profiteren. Iedereen, zelfs de vakmensen van het FD was eerst positief, al waren er later wel wat kritische geluiden maar wie leest nu uiteindelijk het financiële dagblad ? (alleen de financiële incrowd maar die begrepen het toen ook al wel). De PvdA schoot omhoog in de peilingen. Dank je wel Wouter !

Dat beide partijen bereid waren 8,5% rente te betalen over de leningen (het heten investeringen maar dat zijn het niet) stonk natuurlijk direct al. Ze betalen op een “normale” spaarrekening maximaal 5%. Met de garantiestelling tot € 100.000 hadden ze met een spaarrente van 6% ongetwijfeld ook heel veel geld aan kunnen trekken. Er moest wel een addertje onder het hoge gras zitten.

Die zit er dus ook en die adder kan gemeen bijten. Blijft het de komende jaren slecht gaan met beide ondernemingen, dan hoeven ze helemaal niet te betalen, mits ze hun aandeelhouders ook geen dividend uitkeren. Blijft het de komende drie jaren slecht gaan, dan hoeven Aegon en ING slechts de originele 13 miljard euri terug te betalen en dat kan dan (deels) in aandelen. Ondertussen betalen wij met z’n allen wel vrolijk de rente over deze € 13 miljard, per jaar zo’n slordige € 600.000.000. Waar geen rekening mee gehouden is (en hier komt de echte aap uit de mouw) is de inflatie. Bij een inflatiecijfer van 3% kost het ons er in echt geld ook nog eens 1,2 miljard euro’s bij. Mijn persoonlijke verwachting is dat de inflatie echter op afzienbare termijn door het dak zal gaan. Wie weet wat het dan zal gaan kosten.

Dan terug naar de titel, hoe gaat het met onze investeringen ?

ING is vandaag, na vorige week weer opgekrabbeld te zijn, weer 11,36% gezakt en staat weer onder de € 6, op € 5,85 (meer dan 40% lager dan toen Bos onze centjes erin pompte).

Aegon vergaat het al niet veel beter. Min 8,73% vandaag naar € 3,38… Toen de eerste geruchten de kop opstaken was Aegon meer dan € 4 waard.

Schijnbaar gelooft de markt niet zo in onze investeringsbeslissingen. De vooruitzichten worden ook niet echt beter..... Jammer, het was zo’n goed verhaal !

donderdag 27 november 2008

Minister Rouvoet beantwoord vragen over zijn piemel niet

De JOVD heeft naar aanleiding van het in te voeren Elektronisch Kinddossier (EKD) minister Rouvoet (ChristenUnie) dezelfde vragenlijst aan met het verzoek deze persoonlijk in te vullen.

De jonge liberalen zijn geschokt over de zeer persoonlijke aard van de vragenlijst welke vanaf 2009 bijgehouden zal worden door artsen en verpleegkundigen.
In de lijst staan enkele vergaande privacygevoelige vragen, waaronder de vraag naar de omvang van het mannelijk geslacht, de kleur van haar in de schaamstreek en vorm van het scrotum bij jongens.

Landelijk voorzitter Jeroen Diepemaat: "Als Rouvoet dit van ons wilt weten, heeft hij er vast geen bezwaar tegen de vragen ook zelf te beantwoorden". De informatie kan zonder toestemming van de ouders opgeslagen worden na een bezoek aan de jeugdgezondheidszorg. Het dossier wordt in ieder geval bijgehouden tot het jaar waarin een kind 19 wordt. Aangezien deze informatie daarna nog minimaal 15 jaar bewaard wordt blijft deze dus sowieso opvraagbaar tot het 34ste levensjaar.

De jonge liberalen maken zich zorgen over eventueel misbruik van deze gegevens, en vrezen de trend van voortschrijdende breuk van privacyrechten door de Nederlandse overheid. Landelijk voorzitter Jeroen Diepemaat: "Wij zijn erg benieuwd of minister Rouvoet ook zelf bereid zou zijn tot het invullen van deze lijst met vragen van condoomgebruik tot seksuele activiteit. We eisen van de heer Rouvoet antwoorden op deze vragen vanuit zijn eigen jeugd en zullen deze gegevens zorgvuldig opslaan in ons eigen archief".

De regeringspartijen CDA, ChristenUnie en PvdA uitten gisteren heftige kritiek op VVD-kamerlid Dezentjé Hamming die het dossier aan de orde stelde, en noemden haar optreden onder meer respectloos en stemmingmakerij. De JOVD is echter bezorgd over de toenemende registratie van gevoelige persoonsgegevens door de overheid zonder voorafgaande toestemming, en noemt deze toenemende verwaarlozing van privacyrechten van burgers pas écht respectloos.

Ook de VVD is geschokt over de vragenlijst die minister Rouvoet als basis voor het Electronische Kinddossier (EKD) wil gaan gebruiken. VVD-Tweede Kamerlid Ineke Dezentje Hamming is ontstemd. “Deze minister slaat echt door".
De minister heeft donderdagmiddag telefonisch aan de jonge liberalen laten weten geen interesse te hebben in het invullen van de lijst.

PvdA wil einde vrije schoolkeuze |Oh ja en uw kind moet moslim worden

Om het bestaan van zwarte en witte scholen tegen te gaan, moet de overheid bepalen naar welke school Amsterdamse kinderen gaan. Dat vindt de Amsterdamse PvdA. De tweedeling in het Amsterdamse basisonderwijs, met witte scholen aan de ene en zwarte scholen aan de andere kant, neemt nog steeds toe.

PvdA-raadslid Charlotte Riem Vis wil die ontwikkeling stoppen door de overheid scholen te laten mengen. Volgens Riem Vis helpt dat de kansarme - over het algemeen zwarte - kinderen het meest. Maar ook kansrijke - veelal witte - leerlingen zijn volgens het raadslid 'niet gebaat bij eilanden van extreme concentraties van privilege die helemaal geen afspiegeling vormen van hun stad'.'

Ze wil dat scholen voor maximaal dertig procent gevuld zijn met kansarme kinderen. Riem Vis: ''Schoolgaan met veel slecht presterende klasgenoten haalt leerlingen naar beneden, terwijl een hoog niveau van de klas leerlingen opstuwt.''
De gemeente moet witte scholen volgens de PvdA eerst 'stimuleren' om twintig tot dertig procent kansarme kinderen aan te nemen. Alle scholen en ouders zouden daarna mee moeten doen aan een initiatief waarbij een centraal inschrijfpunt bepaalt op welke school een kind komt.

Ouders mogen een voorkeur voor één of twee scholen opgeven, maar om tot een 70/30-verdeling op alle scholen te komen, kiest het inschrijfpunt uiteindelijk de school.
Riem Vis begrijpt dat ouders dat zullen zien als 'een beperking van de keuzevrijheid, maar collectief kiezen voor meer evenwichtige scholen betekent niets anders dan kiezen voor een groter aanbod van aantrekkelijke scholen en een beter onderwijssysteem.' (HET PAROOL)

 

Die verklaring van Riem Vis slaat natuurlijk nergens op: "U mag niet meer kiezen voor een goede school dus u kiets voor meer goede scholen" Wat een lul! Typische PvdA regentenmentaliteit: "Wij maken wel uit wat goed is voor uw kind". Het wordt nog erger: de PvdA wil namelijk ook dat uw kind onderwezen wordt in de Koran

dinsdag 25 november 2008

Vrijgesproken arts niet verdwenen

De Arts die begin 2007 in hoger beroep werd vrijgesproken van doodslag op zijn vrouw is niet spoorloos. Gisteren liet justitie weten dat zij al lange tijd naar de man op zoek was om hem de cassatie "aan te kunnen zeggen". De cassatie  was ingesteld op 20 april 2007 maar al die tijd had het OM de man niet kunnen vinden.

Dit is verbazend omdat de man na zijn vrijlating gewoon weer thuis was gaan wonen en gewoon ingeschreven staat bij de gemeentelijke basisadministratie.

Ook de politie zei altijd geweten te hebben dat de man gewoon thuis woonde.

Na publikatie in het Eindhovens Dagblad deelde justitie mede de man inmiddels 'gevonden' te hebben en kon de cassatie 1 jaar en 8 maanden na dato uiteindelijk aangezegd worden.

De arts werd in 2006 veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf voor doodslag op zijn vrouw, maar werd in hoger beroep vrijgesproken toen bleek dat het enige bewijs tegen hem - een breuk in het strottenhoofd van zijn vrouw - berustte op een vergissing van het NFI. De man had zelf altijd vol gehouden dat zijn ernstig depressieve vrouw zelfmoord had gepleegd.

vrijdag 14 november 2008

Betalen voor voorrang

In het Kennemer Gasthuis in Haarlem blijken patienten voor 900 euro voorrrang te kunnen kopen voor medische behandelingen. Dit geldt zowel voor individuele patienten als voor werknemers van bedrijven die een speciale bedrijvenpolis hebben afgesloten.

Het Kennemer Gasthuis is niet het enige ziekenhuis dat dit doet.

Een woordvoerder van het ziekenhuis reageerde hierop dat dit heel normaal was en dat het echt niet ging om mensen die rijker waren. Het zou voornamelijk gaan om werknemers waarbij een bedrijf economische waarde aan hun herstel hechtte. Het zou echt gaan om mensen met een gewone portemonnee.

Alsof dat een excuus is. Rijke mensen kopen voorrrang --> schandalig. Gewone mensen kopen voorrrang --> Dat is OK.?????

Als ik bij Albert Heijn in de rij sta kan ik ook niet voor aan de rij komen door een extra euro te betalen.

Wat wel een oplossing zou zijn is het geven van meer vergunningen aan privé klinieken -niet gefinancierd uit de algemene middelen- waar mensen die dat willen tegen betaling terecht kunnen.

Zeker, dat is voor de mensen met geld, maar het is een win-win situatie. Een ieder die zich in een prive kliniek laat behandelen belast niet de wachtlijsten van de gewone ziekenhuizen, waardoor ook de persoon die geen privekliniek kan betalen sneller aan de beurt is.

Ella Vogelaar en de majesteit

ella vogelaar2De majesteit heeft ze niet meer allemaal op een rijtje.

Zij heeft vandaag volgens de rijksvoorlichtingsdienst “op de meest eervolle wijze” ontslag verleend aan minister Ella Vogelaar voor Wonen, Wijken en Integratie.

Vogelaar verzocht de koningin vrijdag haar met onmiddellijke ingang ontslag te verlenen, nadat de partijleiding donderdag het vertrouwen in haar had opgezegd. De koningin heeft haar bedankt voor de vele en gewichtige diensten die zij het Koninkrijk heeft bewezen, zo meldde de Rijksvoorlichtingsdienst.

OK Majesteit, neem nou eens één van die vele gewichtige diensten? Eéntje maar.

Interview Adele van der Plas inzake de zaak Baybasin-Joris Demmink

Kijk en huiver.

donderdag 13 november 2008

Meisje in gezicht gesneden

In Maastricht is vanmiddag een 15 jarig meisje het slachtoffer geworden van zware mishandeling. Als ze lopend op weg is naar haar vriendje in de Maastrichtse wijk Malberg, stopt er een auto waarvan de bestuurder haar de weg vraagt. Als ze dat niet weet trekt hij jaar door het portierraam de auto in en ze voelt iets langs haar gezicht strijken.

Het meisje wurmt zich uit de auto waarop de man snel wegrijdt. Dan pas merkt het meisje, dat verstijfd van angst is, dat haar linker wang bloedt.

In het ziekenhuis blijkt dat met een scherp voorwerp, misschien een mes, een diepe snee van ongeveer 10 cm lang in haar linker wang is gemaakt. De wond is zo diep, dat het vrijwel zeker is dat het meisje er een litteken aan zal over houden (foto).

De dader is een lichtgetinte man; tussen de 20-25 jaar oud en is zo'n 1.75-1.80 meter lang.

 

Update Op 10 maart werd in het programma "Opsporing verzocht" aandacht besteed aan de zaak.

woensdag 12 november 2008

Vogelaar treedt af

En zo werd het toch nog een mooie dag. Het werd tijd, nog nooit zo'n platvloerse incompetente en stupide minister gezien.

Nu Mariëtte Hamer nog.

dinsdag 11 november 2008

Joran is geen vriend van mij

In de Pers een aardig artikel over Peter de Vries en zijn recente uitzending. Peter worden een paar vragen gesteld omtrent vrouwenhandel omdat ook Cor van Hout beschuldigd is van vrouwenhandel.

Peter R., wat vindt u van vrouwenhandel?

Iedereen is er tegen. Het lijkt me niet iets waar je voor kunt zijn.

Het OM heeft sterke aanwijzingen dat er bij de Alkmaarse prostitutieramen die voorheen in het bezit waren van uw geliquideerde vriend Cor van Hout sprake is van vrouwenhandel.

Dat is helemaal niet zeker. Dat zou je aan hem moeten vragen.

Dat kan niet meer. Maar waren Van Houts banden met het criminele circuit lastig in uw vriendschap?

Het feit dat ik met hem bevriend was, betekent niet dat ik alles wat hij deed goedkeur. Ik keurde ook de ontvoering van Freddy Heineken af en het feit dat Cor veel dronk.

Sprak u hem er wel eens op aan?

Ik ga niet iedereen de maat nemen. Soms zijn mensen juist interessant door de dingen die ze doen. Ik raakte met hem bevriend toen ik werkte aan het boek over hem. Het was geen vriendschap waarin alles werd besproken.

U neemt Joran van der Sloot wel de maat.

Joran is geen vriend van mij.

Dat laatste lijkt me een veelzeggend antwoord. Klaarblijkelijk is een en dezelfde verdenking het wel waard om breeduitgemeten op TV te komen als je géén vriend vam Peter bent en niet als je wél een vriend van Peter bent. Klaarblijkelijk is vrouwenhandel minder erg als je een vriend van Peter bent.

Joran is geen vriend van mij' - dinsdag 11 november 2008 - DePers.nl

zondag 9 november 2008

Je printer bespioneert je

Printers lijken een geheime code op het gebruikte papier te printen. Deze bestaat uit gele puntjes die klaarblijkelijk elk gedrukt stuk papier naar één specifieke printer terug kunnen leiden.

zondag 2 november 2008

Criminelen zwaarder straffen

Nu de economie terugloopt speelt de Tweede Kamer graag in op onderbuikgevoelens. Bijkomend voordeel is dat zo wellicht ook de PVV wat wind uit de zeilen wordt genomen. Daarom heeft De Tweede Kamer plannen om criminelen zwaarder te straffen.

De fracties van CDA, PvdA en VVD zullen hun voorstellen komende week presenteren tijdens een debat over de begroting van het ministerie van Justitie. Oppositiepartij VVD vindt dat sommige misdrijven zwaarder bestraft moeten worden, omdat Nederlanders anders hun vertrouwen in de rechtsstaat verliezen. Tweede Kamerlid Fred Teeven noemt als voorbeeld kinderporno. Hij wil de strafmaat voor dit kindermisbruik verdubbelen. Het is leuk dat Teeven dit voorbeeld noemt. Hoe verwerpelijk het bezit van kinderporno ook moge zijn, de strafmaat hiervoor is natuurlijk niet wat de Nederlander zijn vertrouwen in justitie doet verliezen. Wat hier eerder toe bijdraagt is dat een Tonino en een Fernhout, waarbij grote hoeveelheden kinderporno worden aangetroffen niet vervolgd of veroordeeld worden, terwijl iemand als Carl Nooten, die alleen nog wat thumbnails van weggegooide kinderporno fotos in zijn cache had staan wel.

Daarnaast hopen de liberalen snel een einde te maken aan de praktijk waarin strafzaken stuklopen op vormfouten. Teeven vindt het volstrekt onaanvaardbaar dat het Openbaar Ministerie (OM) recent twee verdachten van een gewapende overval op een Amsterdamse discotheek moest laten gaan omdat hun strafdossier was zoekgeraakt. Ook dat is een merkwaardig feit: Het OM gaat in de serieuze fout en dan moet de wet maar veranderd worden. Er is bovendien een goede reden dat de wetgever bepaald heeft dat het proces van de oorspronkelijke stukken gevoerd kan worden. Dat is enige garantie dat zaken niet vervalst kunnen worden. Wat volgt? Het DNA is zoekgeraakt? Nou ja dan maar geen kans op heronderzoek? Het zou Teeven sieren dat hij diepgaand onderzoek em harde sancties tegen het OM zou eisen, maar ja, zijn ex-collega's he, dan wil je wel wat door de vingers zien.

De regeringspartij PvdA zal het begrotingsdebat dinsdag en woensdag ook aangrijpen om over straffen te spreken. Kamerlid Ton Heerts wil dat het voorwaardelijke deel van een straf wordt opgerekt. Hij ziet liever dat een veroordeelde na zijn celstraf nog twee jaar voorwaardelijk krijgt dan één. Je wordt dan na het uitzitten van je straf langer gevolgd. Dat geeft meer ruimte voor een persoonsgerichte aanpak met cursussen of gedragsbeïnvloeding, aldus Heerts. En de voorwaardelijke straf blijft als een zwaard van Damocles boven het hoofd hangen. Je bedenkt je wel voordat je nog eens de fout in gaat. Kamerlid Sybrand van Haersma Buma heeft eveneens vragen over de strafmaat in Nederland. Hij zal namens coalitiefractie CDA een onderzoek vragen waarin minister Ernst Hirsch Ballin de straffen in Nederland vergelijkt met die in het buitenland. Dat onderzoek mag niet vrijblijvend zijn. "Als blijkt dat straffen in Nederland lager liggen dan in andere Europese landen en de Verenigde Staten, dan moet onze strafmaat omhoog", vindt Van Haersma Buma. "Criminaliteit is tegenwoordig internationaal en we moeten ervoor zorgen dat Nederland geen walhalla wordt voor criminelen." Mooi gezegd, maar wellicht zou het dan beter geweest zijn om de ongebreidelde immigratie van kansarmen tegen te gaan. Het aanhalen van de strenge straffen in Amerika is natuurlijk mooi, maar daar zit inmiddels 1% van de bevolking in de gevangenis. Je moet je natuurlijk afvragen of dat is wat je als samenleving wilt.  Laten we dan ook eens kijken naar het feit dat in de USA ook rechters, officieren van justitie en ministers en desnoods zelfs het staatshoofd vervolgd kunnen worden en dat dit ook daadwerkelijk gebeurt.

Het CDA wil dat het onderzoek niet alleen kijkt naar de hoogte van straffen, maar ook naar de uitvoering ervan. In sommige landen krijgen mensen wel een hoge straf, maar zitten ze maar een klein deel daadwerkelijk uit.

Van lange gevangenisstraffen is nog nooit iemand beter geworden. Desondanks lijkt onze regering meer en meer te voelen voor repressie, terwijl  er voor preventie gewoonlijk geen cent is. Een plek voor jongeren om te spelen of bezig te zijn voorkomt al een hoop ellende. Langer onderwijs brengt de criminaliteit naar beneden. Daar is echter allemaal geen geld voor. Keiharde repressie van boeven helpt ook niet. Je plaatst steeds meer mensen buiten de maatschappij, waardoor deze uiteindelijk weinig meer op hebben met deze maatschappij. Strengere straffen maken het enkel aanlokkelijker om koste wat kost uit handen van justitie te blijven. Vermoord een getuige dan desnoods maar en schiet de agent die je aan wil houden maar dood. Dat zal het resultaat worden.

Wellicht zou er al veel goeds gebeuren met het vertrouwen van de bevolking in de rechtsstaat als de politie een keer van haar luie reet afkwam als je aangifte wilt doen en dat politie en officieren van justitie die moedwillig een onschuldige de bak in laten gaan, voor hun daden verantwoordelijk worden gehouden.

zaterdag 1 november 2008

Godslastering geschrapt, oh nee, toch niet

De kamer heeft al enige tijd geleden gevraagd om artikel 147 over godslastering te schrappen uit het wetboek. Hirsch Ballin beloofde zich in de zaak te verdiepen. Vervolgens bleek uit een uitgelekte brief dat Hirsch Ballin eigenlijk de strafbaarheid van godslastering uit wilde breiden.

Nu wordt duidelijk hoe Ballin dit wil doen: aan de ene kant de kamer tevreden stellen maar aan de andere kant toch zijn gereformeerde wil doorzetten. Het kabinet bespreekt vrijdag een voorstel van minister Hirsch Ballin (CDA) van justitie.

Dit is wat het plan is: Het speciale artikel 147 over godslastering wordt uit het wetboek van strafrecht geschrapt. Dat betekent echter niet dat het 'uiten van smalende godslasteringen', zoals het misdrijf in het wetboek van strafrecht wordt omschreven, voortaan is toegestaan. Minister Hirsch Ballin wil dit namelijk onderbrengen in een ander artikel (artikel 137) uit het strafrecht. Dat artikel stelt straffen op beledigende uitlatingen over dan wel tegen een groep mensen op grond van hun ras, godsdienst of levensovertuiging, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap.

De minister wil in dat artikel nu ook regelen dat de bescherming tegen het 'krenken van iemands religieuze gevoelens gelijk is aan de bescherming voor iemand wiens niet op religie gebaseerde levensovertuiging wordt beledigd'.

Op zulke uitlatingen over mensen staat een celstraf van maximaal één jaar. Zijn de uitlatingen gedaan aan het adres van de genoemde groepen, dan is de maximum celstraf zes maanden. Tegen deze vergrijpen hangt nog aan het aanzetten van andere mensen tot haat en discriminatie jegens de eerder genoemde groepen. Op dat misdrijf staat ook maximaal een jaar cel.

Op smalende godslastering staat nu maximaal drie maanden cel. Wat de strafmaat wordt als het niet meer als apart delict in het wetboek van strafrecht staat opgenomen maar elders wordt ondergebracht is nog niet bekend, maar het valt te verwachten dat dat dan analoog aan wat artikel 137 nu definieert, ook een jaar of zes maanden wordt.

Probleem is natuurlijk wel dat met de uitbreiding van dat artikel iedereen zich in zijn levensovertuiglijke gevoelens gekrenkt kan voelen.

Mag een atheist -geconfronteerd met grefo's aan de deur die hem hel en verdoemenis preken als hij zich niet bekeerd- nu ook een aanklacht indienen regen de missionarissen zodra dit nieuwe artikel 137 van kracht wordt?

donderdag 16 oktober 2008

Ik wil ook burgemeester van Gouda worden

burgemeesterwimcornelis Na het spoeddebat over Gouda werden de volksvertegenwoordigers zwaar bekritiseerd. Een verzoek van Mark Rutte, de fractievoorzitter van de VVD, om een werkbezoek aan Gouda te brengen, werd door de politie wegens veiligheidsproblemen afgewezen. Wel mochten andere Kamerleden de stad bezoeken. Maar wie kreeg de schuld?

 

Lees verder op de weblog van Afshin Ellian

Amerika is vervallen tot schurkenstaat

Naomi Wolf:  Het einde van de VS

naomi-wolf

Naomi Wolf

Schrijfster Naomi Wolf (45) doet verwoede pogingen om het Amerikaanse volk te waarschuwen voor de machthebbers in het Witte Huis.

Zij beramen een ordinaire staatsgreep. ‘Als McCain en Palin gekozen worden, is dat het einde van de vrije verkiezingen.’

Naomi Wolf, schrijfster van bestseller De mythe van de schoonheid, boegbeeld van de derde feministische golf, activiste en grondlegger van de American Freedom Campaign, twijfelt niet: er is een staatsgreep gaande in het land dat zich voordoet als de ideale democratie.

Twee verontrustende boeken heeft ze geschreven: Het einde van Amerika: brief aan een jonge patriot, dat onlangs in Nederland verscheen en het nog onvertaalde vervolgboek Give me Liberty; a Handbook for American Revolutionaries. Daarin beschrijft ze de ontwikkelingen die de open Amerikaanse samenleving langzaam veranderen in een gesloten autoritair systeem. En die nu, in de aanloop naar de presidentsverkiezingen, een climax bereiken.

'McCain doet er niet toe'
Bevlogen vertelt ze telefonisch vanuit New York hoe donkere wolken zich boven haar land samenpakken: ‘Als John McCain en Sarah Palin in november gekozen worden, is dat het einde van de vrije, democratische verkiezingen in Amerika. McCain doet er niet toe. Hij heeft volgens dermatologen een hardnekkige vorm van huidkanker en nog maar twee tot vier jaar te leven. Als hij sterft, is Palin de nieuwe, maar o zo plooibare president. Met haar aan het hoofd zal de Amerikaanse politiestaat sterker worden.’
Palin is volgens Wolf de ‘FrankenBarbie’ van de Republikeinse strateeg Karl Rove en vicepresident Dick Cheney. Zij zijn de leiders van een bende die de macht in Amerika wil overnemen. Ze leken even uit beeld door hun innige band met de impopulaire president George W. Bush. Tot Time Magazine meldde dat Rove zich bij het McCain-team had gevoegd en Politico erachter kwam dat hij een grote rol speelde in de keuze voor Palin. Wolf: ‘Er zwermen tientallen Rove- adepten om Palin heen die elke beweging regisseren. Ze verdedigt constant het Rove/Cheney-beleid, ze rakelt de oude leugens over 9/11 en Irak op, en ze drijft de spot met Barack Obama omdat hij het martelprogramma wil stoppen. Dit is niet McCains beleid, dit zijn de ideeën van Rove en Cheney.’
Wolf is bang: ‘Alles wat ik heb voorspeld, komt uit. Al acht maanden roep ik: ‘Let op, dichter bij de verkiezingen gaan we meer instabiliteit en grotere crisissen zien.’ Oh boy, zie de economische crisis. Soms hoop je dat je geen gelijk krijgt.’
Economische crisis, instabiliteit; maar wat heeft dat met een staatsgreep te maken? Wolf: ‘Een grote crisis is cruciaal om een open democratie te veranderen in een angstige, gesloten samenleving. Het is stap één van in totaal tien stappen die een would-be dictator moet ondernemen om meer macht te krijgen: creëer een interne of externe dreiging.’

karl_rove_070813_ms

Karl Rove

Fascistische elite
De tien stappen die Wolf in haar boek 'Het einde van Amerika' aankaart, zijn een blauwdruk voor elke fascistische elite die een autoritair systeem wil ontwikkelen. ‘Alle despoten van de twintigste eeuw creëerden of gebruikten economische instabiliteit om over te gaan tot nationalisering van grote delen van de economie’, aldus Wolf.
En plots was daar, zes weken voor de verkiezingen, het bail out plan van de Amerikaanse minister van Financiën Henry Paulson. Wolf: ‘Sorry, maar hij vroeg een blanco cheque van 700 miljard dollar? Zijn ze gek geworden! Met dat geld, onder die voorwaarden, kun je de markt gijzelen. Sterker, zo veel geld in combinatie met een militair apparaat is een vrijbrief voor een legitieme coup.’
De manier waarop de Bush-administratie het bail out (later rescue) plan erdoor probeerde te drukken, lijkt volgens Wolf sterk op de reactie na de terroristische aanslagen in september 2001. Hype de crisis, zaai angst en druk er een wet door die onder normale omstandigheden nooit zou worden goedgekeurd. Wolf: ‘Toen werd de controversiële US Patriot Actaangenomen. De meeste Congresleden hadden amper tijd er over te debatteren, velen hadden het niet eens gelezen.’ Dat hadden ze achteraf liever wel gedaan: de Patriot Act geeft de overheid het recht om telefoons af te luisteren, e-mailberichten door te spitten en vertrouwelijke dossiers van advocaten, psychiaters of doktoren op te eisen. Wolf: ‘De Congresleden werden in 2001 met de rug tegen de muur gezet. Tegenstemmen was onpatriottisch en gold als landverraad.’

Bailout
Dezelfde tactiek werd bij de bail out gebruikt. Wolf: ‘Congreslid Brad Sherman bekende op 2 oktober dat hem en andere Congresleden in privégesprekken is verteld dat als zij tegen de bail out zouden stemmen, de regering de noodtoestand (martial law) zou uitroepen. Vind je het gek dat de congresleden zo passief zijn? Ze zijn bang! En dat zouden ze moeten zijn, want volgens Mark Crispin Miller, een hoogleraar aan de Universiteit van New York, worden ze systematisch afgeluisterd.’
Economische crisis, instabiliteit, Congresleden onder druk en een cheque van 700 miljard. Maar nogmaals, waar is de staatsgreep? Wolf: ‘Sarah Palin roept voortdurend: ‘We zijn in crisismodus, we zijn in crisismodus.’ Bush roept: ‘We zijn in crisismodus.’ En let op, de Defense Authorization Act van 2007 geeft de president de macht om op eigen houtje de noodtoestand uit te roepen. Is het dan toeval dat de 1e brigade van de derde infanterie is teruggehaald uit Irak en sinds 1 oktober wordt ingezet op Amerikaans grondgebied? Het staat gewoon op de site van The Army Times! Voor het eerst sinds 1807 bewaken drie- tot vierduizend soldaten onze straten, onder het mom van crowd control. In theorie kunnen we morgen wakker worden en militairen op wacht zien staan voor overheidsgebouwen, waar ze stemregistratiegroepen of Congresleden intimideren.’

Vijandelijke strijder
Maar er zijn toch wetten die dat voorkomen? Wolf: ‘Dat is nog wat me het meest beangstigt. Door de War on Terror is Bush er in geslaagd om juridisch vast te leggen dat de hele wereld een slagveld is, inclusief Amerika. En als er militaire troepen op Amerikaans grondgebied rondlopen en Amerika is een slagveld, waarom zouden de militaire wetten dan niet de burgerwetten vervangen? En wat weerhoudt het leger ervan onschuldige Amerikanen op te pakken?’ Sinds de Military Commissions Act uit 2006 kan de president zoiets zelf bepalen. Als Bush zegt dat jij een ‘vijandelijke strijder’ bent, kan hij je zonder proces laten oppakken en het land uitvliegen naar een geheime gevangenis, waar hij je volgens de wet drie jaar lang mag martelen. Amerika is vervallen tot schurkenstaat.’
Meldingen over onderdrukking of mishandeling door autoriteiten komen steeds vaker binnen. Wolf: ‘Ik hoef niet meer te zoeken. De berichten komen naar mij toe. Journalisten worden gearresteerd en er vinden massa-arrestaties plaats tijdens vreedzame demonstraties. Zoals bij de Republikeinse conventie: mensen werden mishandeld, opnameapparatuur ontvreemd. Later dook alsnog een filmpje op van de mishandelingen. De filmer kon de tape nog net begraven voor hij werd opgepakt.’
Wolf heeft geen idee waarom dit soort verhalen nooit de belangrijke media bereiken. ‘Kijk, dat media als Fox News dat niet melden, begrijp ik wel. Die zijn op de hand van het Witte Huis. Maar kranten als The New York Times of The Washington Post? Het verbijstert me telkens weer. Ik kan het niet anders verklaren dan dat de signalen zó overduidelijk zijn, dat het eenvoudiger is dit soort gebeurtenissen te negeren of te rationaliseren. Er zit een kinderlijke redenering achter: dit gebeurt toch niet echt?’

CheneyBush

Dick Cheney en George Bush

Verkiezingssabotage
Wolf doet alles wat ze kan om straks verkiezingssabotage tegen te gaan. ‘Het grote probleem is om de stemmen geteld te krijgen. Er komt steeds meer bewijs dat de verkiezingen van 2000 gestolen zijn, evenals de cruciale staat Ohio in 2004. Zelfs John Kerry gelooft nu dat de Republikeinen hem zijn presidentschap hebben ontnomen. Ik heb een oproep gedaan voor burgercontroles: één miljoen mensen probeer ik bij elkaar te krijgen die gaan kijken of alles bij de stemkantoren eerlijk verloopt.’
‘Hey, ik heb nog een idee! Waarom nodigen we geen troepen van de Verenigde Naties uit om de vrede te bewaren in deze instabiele tijd. Kunnen ze meteen als waarnemers worden ingezet voor de verkiezingen. Zodra we uitgepraat zijn, ga ik meteen een opiniestuk schrijven!’
Maar of zélfs dat genoeg is om de roversbende van Rove en Cheney van de macht af te krijgen, weet Wolf niet. Wel weet ze dat dit Amerika’s laatste kans is om een open democratie te blijven. Daarna zal het volgens haar nooit meer hetzelfde zijn.

dinsdag 7 oktober 2008

Deltacommissie overdreef gevaren

We worden gewoon voorgelogen door de regering t.a.v. de klimaatveranderingen. Het rapport van de commissie Veerman raadt liegen en anti-democratische maatregelen aan om de plannen door te drukken. RTL4 komt met het bewijs, maar trekt de kamer zich er iets van aan? Worden er mensen ontslagen of vervolgd? Nee hoor. Maar wel uren discussieren over nutteloze zaken.

Bekijk de video:

zaterdag 4 oktober 2008

Politie bang voor 'Franse toestanden'

De slappe houding van de politie tegenover Marokkaans straattuig en het ontkennen van de problematiek komt voort uit schaamte voor het ontbreken van eigen gezag en angst voor escalatie en 'Franse toestanden'. Dat zeggen een psycholoog, een strafadvocaat en en oud-politieman in een reactie op de uitspraken van korpschef Jan Stikvoort van de regiopolitie Hollands-Midden.

De hoofdcommissaris stelde gisteren dat hij en zijn korps zich in de steek gelaten voelen door politiek en media. Volgens Stikvoort is er weinig aan de hand in Gouda en hebben zijn agenten meer last van autochtone plattelandsjongeren dan van rel-Marokkanen.

Klinisch psycholoog Jeffrey Wijnberg (foto): "Dit ontkennende gedrag zie je vaker bij mensen en patiënten in nood. De politie voelt zich in eer en goede naam aangetast, is diep gekrenkt. Daarom zeggen ze nu 'politiek en Telegraaf, wíj bepalen zelf wel of er een probleem is'."

"Want als iedereen zegt dat het mis is in die wijk Oosterwei, is dat natuurlijk nogal vernederend voor de beroepsgroep. Waarom heeft het zo kunnen escaleren, kunnen ze het daar soms niet aan, zijn ze in hun privésfeer bang? Dat vraagt de buitenwacht zich nu af en daarom die ontkenning van het probleem door de korpschef."

Strafpleiter en hoogleraar internationaal recht Geert-Jan Knoops spreekt van een ronduit gevaarlijke houding. "Doordat de politie zo passief is en die korpschef alles ontkent, krijg je situaties waarin de burger zich gedwongen voelt het recht in eigen hand te nemen, zich te verdedigen tegen gewelddadige Marokkanen. Omdat de politie immers toch niets doet. Vervolgens wordt die gewone burger wél keihard aangepakt door justitie en krijgt te horen dat hij de politie had moeten waarschuwen. Een vicieuze cirkel met als gevolg steeds minder vertrouwen in het gezag van de politie.

Dom van die hoofdcommissaris om te doen alsof er niets loos is in Gouda."

Oud-politiechef van Schiermonnikoog René Lancee, inmiddels woonachtig in Oostenrijk, bekijkt de Nederlandse toestanden hoofdschuddend. "Slappe hap, die politiemensen. Je schaamt je gewoon als je die foto's in Gouda ziet. Onderuitgezakt, hangend over hun fiets en dan werkeloos toezien hoe de boel escaleert. Heel triest. Alsof je capituleert en die boefjes de oorlog hebben gewonnen."

Charles Sanders

donderdag 11 september 2008

Frits Wester is ijzersterk

Gisteren bij Pauw en Witteman. Rudi Dekkers, voormalig vliegschoolhouder naast Job Cohen en daar tegenover Frits Wester en Farid Azarkan van het Samenwerkingsverband Marokkanen in Nederland.

Farid is  boos op Cohen omdat deze het gewaagd heeft de term 'Marokkaanse medeburgers' in de mond te nemen in de zaak van de bedreigde ambulancebroeders. Deze uitspraak werd uiteraard als zeer stigmatiserend ervaren door dhr. Azarkan, want op deze manier 'duw je Marokkanen buiten de maatschappij!' jankte hij. Er wordt in Nederland 'al 9 jaar ingehakt op de Marokkaanse gemeenschap' en dat moet maar eens afgelopen zijn. Feiten en statistieken over de criminaliteit in Nederland? Farid heeft er schijt aan. Of zoals hij het zelf zegt: 'Wat voegt het toe, dat nieuwe mantra dat we nu de dingen gaan benoemen?'

Gelukkig was ook Frits Wester aanwezig om zijn visie te geven: 'Wat ik niet begrijp is dat je als Marokkaanse gemeenschap zelf die jongens niet eens een keer flink aanpakt. Waarom heb je hem niet gebeld?' Nou, omdat de zaak volgens Farid niets met 'het Marokkaan zijn' te maken heeft, en daarmee basta. U vraagt zich wat Farid dan wel doet de hele dag? 'Wij zijn bezig met minister Vogelaar om nieuw beleid te vormen.' Frits Wester merkt ijzersterk op: "Ach, nog een rapclubje". Einde discussie

dinsdag 26 augustus 2008

Voor wie is de politie er eigenlijk?

2004: Mijn auto wordt pal voor mijn voordeur gestolen. Omdat de (diesel)wagen was voorzien van startblokkering meld ik bij de aangifte dat deze 2 weken daarvoor bij een autoschadebedrijf was geweest en de medewerkers daar dus over mijn sleutels konden beschikken. Ik dacht dat het misschien goed zou zijn om te registreren. Men wilde dit echter niet in het proces-verbaal opnemen want het was "niet relevant". Nooit meer iets van gehoord.

2004: ingebroken in mijn auto in parkeergarage Spui in Den Haag. De dader laat echter zijn uitkeringsspecificatie in mijn auto achter met daarom naam en adres. Samen met nog een gedupeerde dame ga ik aangifte doen op het politiebureau. Mijn tip om mij autoradio meteen te gaan ophalen, naam en adres immers bekend, wordt niet opgevolgd. Eerst de aangifte. De dame is na 20 minuten alweer klaar met de aangifte, het opnemen van mijn aangifte duurt ruim anderhalf uur omdat ik het uitkeringsbriefje heb gevonden en daarom de recherche erbij komt. Actie ondernemen omdat het bewijs misschien nog aanwezig is doet men niet, wel waarschuwen dan ik een bekeuring krijg als ik niet regelmatig de parkeermeter voor de deur van het politiebureau bijvul wat 2 x nodig blijkt. Nooit meer iets van gehoord.

2007: Mijn moeder wordt in een weekend slachtoffer van bankfraude. Er wordt een kleine € 10.000 van haar rekening afgeschreven middels frauduleus verkregen bankpassen. Direct na constatering op maandagochtend de politie gebeld waarop ik te horen krijg dat ik pas op donderdag aangifte kan komen doen, men heeft het te druk. Nooit meer iets van gehoord.

2008: Ik word voor het relatief kleine bedrag van € 45 opgelicht via Marktplaats. Omdat de verkoper dagelijks onder andere naam dezelfde advertentie plaatst, bel ik de politie om aangifte te doen zodat men deze kwalijke praktijken een halt kan toeroepen. Ik krijg als antwoord dat men geen aangifte op wil nemen omdat dit geen prioriteit heeft. Pas na doorgeschakeld te zijn en veel aandringen mag ik dan aangifte komen doen maar er wordt meteen bijgezegd dat er toch niets mee gaat gebeuren.

Wel krijg ik gemiddeld 1 x per 2 maanden een bekeuring van € 16 voor een snelheidsovertreding van 6 of 7 kilometer op de autosnelweg. Ik woon in een zeer onoverzichtelijke woonerf vol met spelende kinderen waar wettelijk is vastgelegd dat er stapvoets (15km per uur) mag worden gereden. Auto’s rijden hier regelmatig met 30 tot 40 kilometer per uur voorbij terwijl de straat vol zit met “blinde plekken” waarachter kinderen spelen. Als ik dan vraag waarom er hier nooit snelheidscontroles plaatsvinden krijg ik als antwoord dat men dat niet zelf bepaalt (altijd een chef en een chef van de chef enz.).

Ik kan geen enkel respect meer opbrengen voor deze zogenaamde wetsdienaars die helemaal geen zin hebben om zaken op te lossen of burgers te helpen. Het politieapparaat is alleen maar een dependance van het belastingkantoor en het ministerie van financiën.

Frans Müller, Dordrecht

Bron: WUZ

zondag 24 augustus 2008

"Geen voorbeeld beschikbaar"

Wellicht een beetje vreemde eend in de bijt hier maar toch even noemen. Het begon mij op te vallen dat steeds meer foto's (JPG, JPEG) om mijn computer plotseling onleesbaar werden. Er op klikken opende de Windows Viewer met de boodschap "geen voorbeeld beschikbaar". Balen natuurlijk. Zoeken op het internet gaf geen soelaas, gewoonlijk erg wollige goedbedoelde adviezen die zichtbaar kant nog wal raakten. Er zijn misschien vele oorzaken, maar dit was er bij mij aan de hand. Wellicht ook eens iets om te checken als je dit overkomt:
Het viel mij op dat de foto's die ik niet meer kon openen geen 'eigenaar' of 'gebruiker' meer hadden (rechts klikken->properties->beveiliging). Dit gaf de mededeling dat ik geen recht had om wijzigingen aan te brengen, maar dat ik wel eigenaar kon worden. Heb mij dus zelf weer als eigenaar aangesteld. Op 'Toepassen en daarna OK geklikt. Ik kon me toen nog niet als gebruiker toevoegen, omdat de knop 'toevoegen' uitgegrijst was. Properties afgesloten en toen weer geopend en toen kon ik mij weer als gebruiker toevoegen.
Om dat nu voor alle foto's apart te doen ging me een beetje ver. Dan dus maar even de properties van de folder aan alle subobjecten toegevoegd: Hey presto, ik kan weer alle JPG's openen.
Blijft natuurlijk de onderliggende vraag hoe steeds meer foto's hun rechten verloren, maar ja, het is windows he, kan gebeuren.
Wellicht dat iemand hier nog iets aan heeft.

vrijdag 22 augustus 2008

Karadzic wil documenten in het servisch

cyrillic Radovan Karadzic heeft vandaag beroep aangetekend tegen de beslissing van de griffie van het Joegoslavië-Tribunaal om hem verslagen van zittingen in zijn zaak en in andere eerdere zaken alleen maar in het Engels ter beschikking te stellen.

De ex-president van Republika Srpska, die zich zelf verdedigt, wil de verslagen in het Servisch en in cyrillisch schrift. Zijn Engels is niet goed genoeg "om juridische zaken te begrijpen", aldus de psychiater Karadzic in een vrijdag gepubliceerde pleitnota.

Dat hij stukken in het Engels krijgt, vindt Karadzic "onaanvaardbaar, want het zal me ervan weerhouden mijn verdediging voor te bereiden en te voeren".

Het door het tribunaal voorgestelde alternatief - cassettebandjes in het Servisch - is volgens Karadzic ook niet goed: het zou "jaren kosten" om de bandjes van eerdere rechtszaken te beluisteren.

Daarnaast heeft hij de tijd noch het geld om de verslagen zelf uit te tikken of te laten tikken.

Karadzic botst met een probleem waarover ook anderen al jaren klagen: de letterlijke zittingsverslagen worden alleen opgemaakt in het Frans, de taal van de internationale diplomatie, en het Engels, de in het internationale verkeer meest gebruikte taal, maar niet in het Servo-Kroatisch, de taal van de meeste verdachten van oorlogsmisdaden, getuigen en slachtoffers.

Het is natuurlijk te dol voor woorden dat een verdachte de stukken niet in zijn eigen taal krijgt. De keuze voor Frans en Engels is een monstrum gezien het feit dat het om een Joegoslavie tribunaal gaat.

Het hele tribunaal kost miljoenen (alleen de procesgang van Milosevics heeft al naar schatting 500 miljoen gekost) en dan kan een vertaling er niet af?

Karadzic moet gewoon de documenten in zijn eigen taal krijgen.

Nieuwe wending in zaak Samir A.

samira-bewijsGesjoemel en meineed bij het Openbaar Ministerie lijken opnieuw een strafzaak in gevaar te brengen.  Het gerechtshof in Den Haag heeft vrijdag de strafzaak in hoger beroep tegen Samir A. aangehouden tot dinsdag om alsnog twee officieren van justitie als getuige te kunnen horen.

Een van de advocaten van A., Victor Koppe, wil aan de hand van die verhoren kunnen vaststellen of officier van justitie Koos Plooij meineed heeft gepleegd.

Plooij legde afgelopen dinsdag als getuige een verklaring af in de zaak, over mogelijk gesjoemel met een verklaring van een belangrijke getuige. Plooij was officier in een andere grote terreurzaak, tegen de zogeheten Hofstadgroep.

Door de beslissing van het hof is het voor vrijdag geplande requisitoir van het Openbaar Ministerie uitgesteld tot 1 september. Het hof houdt zitting in de justitiebunker in Amsterdam-Osdorp.

Ook als er onregelmatigheden bij het OM worden vastgesteld, onregelmatigheden waarvoor een burger gestraft zou worden (op meineed staat zelfs twee jaar gevangenisstraf en vier jaar als het iemand benadeeld), verwacht ik niet dat er gevolgen zullen zijn voor het OM

Als Plooij of anderen meineed hebben gepleegd moeten ze ontslagen worden en de gevangenis in.

donderdag 21 augustus 2008

Heldense kuilengraver al eerder verdacht

Johan van Lier, de 37-jarige man uit  Helden (Limburg) die gisteren is opgepakt op verdenking van betrokkenheid bij het graven van valkuilen in de Heldense bossen, werd al eerder verdacht van een serie brandstichtingen.

In februari, april en juni werden in totaal drie valkuilen gevonden, met daarin een betonnen blok met metalen pinnen. Twee mensen raakten lichtgewond.
De verdachte werd woensdag opgepakt in zijn huis in Helden, waar ook huiszoeking is gedaan. Ook enkele gebouwen op een ander perceel dat zijn eigendom is, zijn doorzocht. Er zijn spullen meegenomen, maar de politie kan nog niet zeggen wat er is gevonden. Het gaat volgens de krant om de plaatselijke imker en ongediertebestrijder Johan van Lier.  Hij heeft een eenmanszaak en zou bekendstaan als een 'eenvoudige geest'.

De politie wil niet bekendmaken waarom de man verdacht is. Zijn 77-jarige vader zegt in de krant dat zijn zoon niets met de zaak te maken heeft. "Johan is opgepakt omdat hij en ik weten wie de daders zijn van die valkuilen. We zijn daar honderd procent zeker van. Maar we zeggen niet wie het zijn. We hebben geen zin in problemen. Dat zijn vrienden, maar ook mensen met wie je beter geen ruzie kunt krijgen. Ze wonen hier zo'n 25 kilometer vanaf, in Limburg. Meer zeg ik niet".

Johan werd in 2006 op heterdaad betrapt en veroordeeld voor een brandstichting in het dorpje Grashoek, waar hij toen woonde. Helden en omgeving werd in die tijd geteisterd door een pyromaan die 's nachts auto's, containers en tuinheggen in brand stak. Justitie heeft de verdachte echter alleen kunnen veroordelen voor die ene brand. Wel stopten de branden na zijn arrestatie. 

In juni werd een andere man opgepakt. Hij groef een kuil, maar die was niet bedoeld om mensen mee te verwonden. Ook bleek hij niets te maken te hebben met de valkuilen. Daarop werd hij vrijgelaten.

Inmiddels lijkt van Lier op internet forums ook jonge meisjes met ongewenste opmerkingen benaderd te hebben. 

zondag 17 augustus 2008

De Eskimo maatschappij: geen plaats voor oude mensen

De 82 jarige meneer S. is net terug van een afspraak in met de longarts. Hij heeft al een paar jaar last van longfibrose maar is voorts nog redelijk gezond en goed ter been.  Het medicijn dat hij gebruikt (Imuran) zou echter door zijn lever niet goed verdragen worden en daarom wil het de longarts in het ziekenhuis waar hij onder controle is hem een ander medicijn geven.

Dat medicijn -cyclofosfamide (merknaam Endoxan)- is weliswaar niet geregistreerd voor deze aandoening, maar de longarts is er van overtuigd dat het toch het beste is en heeft hem dat middel toegediend.

Enkele uren later krijgt meneer S het thuis zeer benauwd en lijkt koorts te hebben. Spoedopname in het ziekenhuis volgt en er wordt longontsteking vermoed. Meneer S wordt op de intensive care gelegd en krijgt antibiotica toegediend.

Als hij na 3 weken nog steeds niet goed hersteld is raadpleegt de familie ten einde raad een andere arts voor een second opinion. Uit bestudering van de ziektegeschiedenis en het inzien van de onderzoeken ziet deze arts geen enkele reden om aan een longontsteking te denken, maar wijst erop dat dit beeld van hevige benauwdheid en koorts redelijk bekend is als bijwerking van het geneesmiddel waarop meneer S was overgegaan. Daarbij zijn antibiotica niet de juiste behandeling, maar moeten hoge dosis corticosteroiden gegeven worden. Hij schrijft onder andere:

"Gezien het zeer korte tijdsverloop tussen Endoxan toediening en de symptomen lijkt een infectieuze pneumonie mij onwaarschijnlijk. Koorts is hiervoor ook geen pathognomische factor aangezien pyrexie een bijwerking van Endoxan kan zijn. Longproblemen/interstitiumproblemen zijn niet zeldzaam, zelfs kort na Endoxan toediening en hoge dosis corticosteroiden zouden m.i. een betere keuze zijn geweest."

Hiermee gewapend wend de familie zich tot de longarts. Ondanks het feit dat de bijwerking uitgebreid in de literatuur wordt beschreven, zegt de longarts dat haar uitgebreid literatuur onderzoek niets heeft opgeleverd, maar onder druk van de familie wordt toch overgegaan tot het toedienen van hoge dosis corticosteroiden. En zie, meneer S knapt op.

Het ziekenhuis wil echter niet langer doorgaan met de hoge dosis corticosteroiden omdat dit 'een gevaarlijk middel' zou zijn en stopt na 3 dagen met de corticosteroiden. Meneer S' toestand verergert direct. Het ziekenhuis gaat ongevraagd over tot relatief hoge dosis morfine 'om het ademen makkelijker te maken' (note: morfine onderdrukt juist de ademhaling).

Onder druk van de familie maar zeer tegen de zin van de behandelend arts wordt toch nogmaals gestart met hoge dosis corticosteroiden. Met de boodschap dat het nu echt de laatste keer is en dat meneer S het maar maximaal 3 dagen krijgt, wordt weer begonnen met de corticosteroiden. Meneer S. knapt weer op, zijn benauwdheid verdwijnt. Maar na drie dagen wordt weer de corticosteroidentherapie gestopt. Meneer S. valt weer terug in benauwdheid en krijgt nu hoge dosis morfine om het ademhalen te vergemakkelijken (morfine stopt juist de ademhaling).

Zoals viel te verwachten komt meneer S te overlijden, enige dagen na het stopzetten van de corticosteroiden therapie. Meneer S. was een 82 jarige man die ondanks zijn aandoening nog redelijk goed ter been was, binnen een tijdsbestek van een paar uur is hij hevig ziek en met 5 weken is hij dood. Het ziekenhuis cq de behandelend arts heeft mogelijk een zware inschattingsfout gemaakt en daarna mogelijk crimineel nalatig gehandeld.

Elke ander zou voor de rechter komen, maar de longarts traineert zelfs een gesprek met de nabestaanden en er is geen onderzoek naar wat er is gebeurd.

De hoge dosering morfine en het klaarblijkelijk onthouden van effectieve therapie kunnen toch moeilijk anders gezien worden dan ongevraagde euthanasie.

Op zaterdag 16 augustus vermeldt Elsevier dat het St. Pieters en Blokland verzorgingstehuis in Amersfoort heeft besloten om bewoners die ouder zijn dan zeventig niet meer te re-animeren, maar om ze maar gewoon dood te laten gaan 'om hun levenskwaliteit niet in gevaar te brengen'. In principe een doodsbedreiging aan hun oudere bewoners.

Je zou haast gaan denken dat oud in Nederland betekent dat je eigenlijk ongewenst bent. Doorwerken tot je 70 bent en daarna liefst zo snel mogelijk dood.

Een zeer zorgelijke ontwikkeling

vrijdag 15 augustus 2008

Klokkenluiders bij de politie

The Blue Code of Silence maakt het melden van ernstige misstanden voor politiemensen niet eenvoudig. Dat ontdekten een aantal rechercheurs, die zich hierdoor gedwongen zagen als klokkenluider op te treden. Een nieuwe generatie politiemensen moet voor meer openheid gaan zorgen.

Hij karakteriseert zichzelf als een beminnelijk man die mensen graag in hun waarde laat. Maar je moet geen onzin aan hem verkopen, want dan wordt hij tegendraads. Dat laatste is precies wat de aan de Rijksuniversiteit Groningen verbonden criminoloog Harrie Timmerman overkwam, in de jaren dat hij als gedragskundige voor het Groningse Cold Case Team werkte.

Eind jaren negentig kreeg de onkreukbare politiemedewerker nog complimenten voor zijn verhooradvies dat mede leidde tot het oplossen van de moorden op Anne de Ruyter de Wildt (1997) en Annet van Reen (1994).

Kort daarna legden Timmermans aanwijzingen gewicht in de schaal in het verhoren van de Groningse seriemoordenaar Willem van E. die bekende drie prostituees om het leven te hebben gebracht. Timmerman droeg een bijdrage aan de zaak door speciaal samengestelde verhoorkoppels op de seriemoordenaar af te sturen die hem zijn bekentenis ontfutselden.

Tien jaar na aanvang van zijn verbintenis met de Groningse politie staat Timmerman vooral bekend als de  klokkenluider die de tekortkomingen van het NFI en justitie in ‘de zaak-Nienke’ over het voetlicht bracht.

Hij deed dit via een uitzending van Netwerk over het falen van politie en justitie in wat inmiddels de Schiedammer parkmoord is gaan heten. Het Groningse cold case-team kreeg in deze zaak informatie in handen, waaruit bleek dat belangrijk bewijsmateriaal door justitie en het NFI aan de rechter was onthouden, waardoor de verkeerde verdachte werd veroordeeld.

De uitzending heeft verregaande consequenties voor politie en justitie, maar ook voor Timmerman zelf. Nadat hij samen met collega Dick Gosewehr naar de pers is gestapt, zit een nieuwe detachering bij het Groningse korps er voor hem niet in. Noodgedwongen gaat hij met pensioen, ook door een slechte gezondheid die er door de druk van het klokkenluiderschap niet op vooruit is gegaan.
Gewetensnood
In december van het afgelopen jaar brengt Timmerman het boek ‘Tegendraads’ uit (Rozenberg Publishers, 2007) over zijn ervaringen bij de politie. Daarin beschrijft hij niet alleen zijn klokkenluiderschap in de Schiedammer parkmoord, maar ook in detail de misstanden die hij in zijn periode bij de Groningse politie ontdekte, en hoe hij zich langzaam maar zeker gedwongen voelde om over de misstanden waar hij bij politie en justitie op stuitte, naar buiten te treden.

Timmerman legt Crimelink uit hoe het proces verliep. ‘Ik ontdekte dat bepaalde dossiers niet, of niet goed, in behandeling werden genomen of onder de hoede van incapabele leidinggevenden terechtkwamen. Naar aanleiding daarvan sprak ik mijn meerderen hierop aan. Zij waren er in beginsel ontvankelijk voor, maar aan mijn klachten werd uiteindelijk toch niets gedaan. In het geval van de Schiedammer parkmoord bleek het intern niet mogelijk om de misstanden bij het NFI en justitie aan te kaarten. Toen ik ernstig in gewetensnood kwam, heb ik daarom de pers opgezocht.’

Timmerman omzeilde met zijn kritiek de korpsleiding. Die verwijt hem dat nog steeds. De verklaring van de klokkenluider: ‘Ik had mijn bezwaren liever op een andere manier geuit, maar verder met je commentaar dan de chef van de divisie ga je bij de politie nu eenmaal niet. Kritiek leveren wordt in die cultuur toch al snel gezien als matennaaierij. Het maakt niet uit op wie je kritiek hebt, men vindt al snel dat je je collega’s afvalt. Ik had niet de illusie dat dit bij de korpschef anders zou zijn.’
Naar aanleiding van het boek van Timmerman brengt de Groningse politie tussen Kerst en Oud & Nieuw een persbericht uit, waarin het korps ingaat op de inhoud van het boek, maar ook meldt het bij dat bericht te houden. Timmerman verwijt men ‘halve en hele onwaarheden’ te verkondigen in zijn boek met als titel ‘Tegendraads’.

Dat ongenoegen over de boodschapper van de kritiek wordt vergezeld van informatie over de verbetertrajecten van het korps in Groningen, waar de staatssecretaris vorige maand nog een gloednieuw cellencomplex opende, met enkele state of the art verhoorkamers met opnameapparatuur.
Doorbraak
De ervaringen van Harrie Timmerman staan niet op zichzelf. Al eerder kwamen politiemensen die in het openbaar kritiek op hun korps uitten, daar niet zonder kleurscheren vanaf. In 1995 was er de affaire van de Rotterdamse rechercheur Bert Santema met zijn werkgever. Santema is in dat jaar belast met het speurwerk naar de moordenaars van de 56-jarige taxichauffeur George Frensdorff.

Maar nadat het rechercheteam is ontbonden, ontdekt hij dat een bewakingsvideo niet goed genoeg is onderzocht. Als hij in het programma van Peter R. De Vries wil optreden met de videoband om een doorbraak te bewerkstellingen, wordt hem dit door de korpsleiding verboden. Santema verschijnt toch bij De Vries, waarna de korpsleiding hem schorst en later ontslaat voor het negeren van een dienstbevel.

Het tonen van de videoband in de uitzending leidt tot de oplossing van de zaak en aanhouding van de daders. Twee 17-jarige jongens bekennen de moord aan een inderhaast opnieuw geformeerd politieteam.

‘Door de politieleiding is hij hiervoor “onderscheiden” met ontslag’, meldt Peter R. De Vries over de zaak, in een aanbevelingsbrief op de website van het recherchebureau dat Santema inmiddels beheert. De Vries’ conclusie: ‘Het willen oplossen van een laffe moord weegt in sommige kringen niet op tegen het handhaven van de procedures en de interne hiërarchie.’
In zijn publicatie ‘Dissidente rechercheurs in Enschede’ (Boom Juridische Uitgevers, 2007) beschrijft rechtspsycholoog Peter van Koppen hoe het de twee klokkenluiders Jan Paalman en Charl de Roy van Zuydewijn verging, nadat zij uit de school hadden geklapt over vermeende misstanden in het ‘TOL-team’ van de Enschedese politie.

Dit team voerde het onderzoek uit naar de vuurwerkramp en kwam door toedoen van de klokkenluiders negatief in het nieuws doordat een rechercheur met belangrijk bewijsmateriaal, een rood sportbroekje van de verdachte, zou hebben gesold.

‘Door de kritiek van Paalman en De Roy van Zuydewijn is bekend geworden hoe onprofessioneel met het rode broekje is omgegaan’, stelt Van Koppen. ‘Zonder hun kritiek was de rechter dat nooit te weten gekomen.’

De onderzoeker stelt vast dat ook hier de klokkenluiders op hun geloofwaardigheid werden aangevallen: ‘De discussie óf en hóe er gekkigheid met het rode broekje was uitgehaald bood later de mogelijkheid om de twee rechercheurs als leugenaar af te schilderen.’

Vertekend beeld
Ongetwijfeld mede onder druk van bovenstaande affaires is integriteitbeleid inmiddels een vast onderdeel geworden in het openbaar bestuur en biedt ook de politieorganisatie al enkele jaren de mogelijkheid om integriteitschendingen onder de aandacht te brengen en de klok te luiden. Bij de meeste korpsen kunnen politiemensen terecht bij vertrouwenspersonen of meldpunten integriteit. Op landelijk niveau heeft het Concern Politie Nederland zich bij de landelijke klokkenluiderregeling aangesloten.

De meldpunten zijn er dus, maar cijfers over meldingen van misstanden en klokkenluiden bij de politie zijn lastig te interpreteren. Gjalt de Graaf is lid van de onderzoeksgroep ‘Integriteit in bestuur’ aan de Vrije Universiteit. De Graaf constateert dat er bij de politie volgens de officiële gegevens een toename is van interne onderzoeken naar integriteitschendingen.

Volgens de officiële cijfers zijn in 2004 90 agenten ontslagen in Nederland vanwege integriteitschendingen, in 2005 waren dat er 122. ‘Maar dat kan heel goed een vertekend beeld geven’, aldus De Graaf. ‘Een toename van het aantal meldingen van integriteitschendingen betekent niet per se dat de deugdelijkheid van de politie is afgenomen. Het kan juist een gevolg zijn van het feit dat de politiecultuur meer open is gaan staan voor meldingen van misstanden, waardoor dienders zich sneller geneigd voelen om met hun kritiek naar buiten te komen: dit noemen we de integriteitparadox.’
Linda van Geelkerken werkte tien jaar als politievrouw bij de Amsterdamse politie. Nu is zij beleidsmedewerker bij het Korps landelijke politidiensten (KLPD). Ze onderzocht het verschijnsel ‘Klokkenluiden en niet-melden bij de politie’ in het kader van haar studie Bedrijfskunde, aan dezelfde Vrije Universiteit.

Van Geelkerken sprak hiervoor met 15 random gekozen politieagenten werkzaam in het korps Amsterdam-Amstelland. Van Geelkerken benadrukt dat zij voor haar onderzoek gericht gekeken heeft naar de zogenaamde silent observers of potentiële klokkenluiders, die misstanden wel waarnemen maar er niet voor kiezen ze te melden. Van Geelkerken was benieuwd hoe die groep van ‘stilzwijgers’ omgaat met misstanden in de organisatie, en waar het omslagpunt ligt naar het melden.

Uit het literatuuronderzoek voor de scriptie komt wel naar voren dat Nederlandse politieagenten ‘meer bereid’ zijn om tot melding over te gaan dan de politieagenten in andere onderzochte landen. ‘Dit wil echter niet zeggen dat alle schendingen die ze als ernstig aanmerken ook daadwerkelijk gemeld worden’, schrijft Van Geelkerken.

Ze baseert zich in haar scriptie onder meer op onderzoek van VU-onderzoeker Karin Lasthuizen die in 2004 noteert dat het lastig is om zicht te krijgen op het aantal integriteitschendingen dat plaatsvindt binnen de politieorganisatie.

‘Slechts het topje van de ijsberg wordt bekend en geregistreerd’, aldus Lasthuizen. VU-Collega Terry Lamboo stelt in 2005 in haar proefschrift over het integriteitbeleid van de Nederlandse politie dat het ‘dark number’ voor verschillende integriteitschendingen zal variëren. ‘De kans dat de politieorganisatie schendingen ontdekt is namelijk het grootst als er een concreet slachtoffer is en als er getuigen zijn.’

De onderzoekers verwijzen in hun rapporten regelmatig naar de Blue Code of Silence bij de politie. Uit Amerikaans onderzoek is naar voren gekomen dat er onder politiemensen een sterke onderlinge loyaliteit en verbondenheid bestaat, waardoor het uit de school klappen over misstanden niet gebruikelijk is.

In het gedrang
Kees Sparrius is secretaris van de Commissie Integriteit Overheid, waar de landelijke klokkenluiderregeling is ondergebracht. Hij kan slechts drie voorbeelden geven van meldingen door politieambtenaren, sinds de klokkenluiderregeling per 10 april 2006 van kracht is geworden.

Twee ‘vermoedens van een misstand’ hadden betrekking op regiokorpsen, eentje speelde bij het KLPD. In geen van de gevallen heeft de commissie een uitspraak gedaan. Sparrius: ‘Bij de eerste klacht is er een gesprek geweest over de opportuniteit van de melding, want het bleek om een politieman te gaan die al was ontslagen en dus geen ambtenaar meer was. In het tweede geval heeft de dreiging van een hoorzitting tot een gesprek tussen partijen geleid. Over het derde geval kan ik niets zeggen, dat is nog van recente datum.’

Sparrius kan wel meer uit de doeken doen over de aard van de meldingen van politiemensen: ‘Voor wat betreft de materie valt op dat ze betrekking hebben op de stijl van leidinggeven. Door de melders werd deze als intimiderend ervaren.

Dat kan voor ons een aanleiding zijn om te komen tot de behandeling van de melding. Want een intimiderende stijl van leidinggeven kan de voortgang van het politiewerk in het gedrag brengen.’ Sparrius merkt op dat politiemensen vanwege hun hoger ontwikkelde rechtvaardigheidsgevoel en hun soms minder sterk ontwikkelde relativeringsvermogen, sneller dan ambtenaren in andere branches geneigd zijn melding van misstanden te doen. ‘Ze ervaren situaties sneller als een misstand.’
Aanscheiten
Eind 2007 gaf de voorzitter van het College van Procureurs-generaal in De Pers aan dat justitie na de Schiedammer parkmoord zelf de ‘klok is gaan luiden’ via de commissie Posthumus-2 die strafrechtelijke dwalingen onder de loep neemt. Brouwer wees er in een interview op dat hij in het kader van het onderzoek van deze commissie geen meldingen van politiemensen waren binnengekomen.

Ook niet nadat hij een politiebond die over ‘gewetensbezwaren’ van politiemensen had geklaagd, nog eens een brief had gestuurd om toch vooral misstanden te melden. Jan de Wit, Tweede Kamerlid van de SP, denkt wel te weten waarom die meldingen uitbleven: ‘Wanneer je kritiek hebt op collega’s bij de politie, vindt men al snel dat je je collega’s aanscheit, om het maar eens op zijn Limburgs te zegen.’

De Wit heeft zich als justitiewoordvoerder voor  zijn partij in het parlement de laatste jaren sterk gemaakt voor klokkenluiders. Hij is van mening dat de politieman die klikt over zaken die intern verkeerd lopen, zijn kop wel erg veel boven het maaiveld uitsteekt: ‘Hij loopt kans binnen de organisatie te worden afgeschoten.’
Oplossing
Het blijft lastig in te schatten in hoeverre er een verband is tussen de zogenaamde Blue Code of Silence en misstanden in de politieorganisatie. Linda van Geelkerken was in ieder geval ‘positief verrast’ over de bereidheid van de (Amsterdamse) politiemensen om over integriteitschendingen te praten.

Meer dan ze voor aanvang van haar onderzoek had verwacht: ‘Dat is misschien ook wel te verklaren. De jongens en meiden die nu van de politieschool komen, krijgen het vak ‘integriteit’ onderwezen. Dat weerspiegelt weer op de oudere garde, die begrijpt dat er meer aandacht bij de politie voor transparantie en openheid is.’

Van Geelkerken vindt het goed dat er bij de politie meer aandacht is voor diversiteit in het personeelsaanbod: ‘Voor een organisatie is het heel gezond als mensen er niet allemaal op dezelfde manier insteken, als ze niet allemaal zaken met dezelfde bril bekijken. Of het nou om grote rechercheonderzoeken gaat, of jeugdproblematiek.

Een divers samengesteld team is beter in staat om het werk vanuit meerdere invalshoeken te bekijken.’
Jan De Wit van de SP blijft sceptisch. Hij wijst op de geurproeven met honden die bij politiekorpsen jarenlang verkeerd zijn uitgevoerd, op basis waarvan politiemensen zelfs zijn vervolgd. ‘Hoe kan het dat daar nooit iemand over naar buiten is getreden?’

De Wit wijst ook op misstanden die onder de pet bleven in grote, langer lopende politieonderzoeken. ‘Van het broekje in het onderzoek naar vuurwerkramp, tot de blouse van de weduwe in de Deventer moordzaak, noem het rijtje maar op.’

De Wit heeft begrip voor de druk waaronder de politie staat om daders af te leveren. ‘Maar te vaak worden zaken die niet in het plaatje voor de bewijslast van een rechercheonderzoek passen, uitgeschakeld. Dan moet je juist zo professioneel zijn om te durven zeggen dat een redenering niet klopt.’

Cees Sparrius van de klokkenluidercommissie denkt dat er op alle niveaus bij de politie nog wel wat valt te winnen, zowel bij leidinggevenden als uitvoerenden: ‘De leiding moet het voorbeeld geven. Pas als daar wordt geïnvesteerd in meer openheid, is het mogelijk om mensen mee te krijgen in het veranderingsproces, waardoor ze sneller met vermoedens van misstanden naar buiten zullen komen.’

Klokkenluider Harrie Timmerman sluit zich aan bij de kritiek van Sparrius: ‘Vooral de leiding bepaalt de sfeer bij de politie.’ Hij ziet wel dat er bij de politie wordt gewerkt aan het creëren van een bedrijfscultuur met meer ruimte voor kritiek. ‘De Politieacademie heeft cursussen in Tegenspraak opgezet. Ook hoorde ik onlangs dat de helft van een lesgroep van mening was dat je met ernstige interne misstanden naar de pers zou moeten kunnen stappen. Dat is voor mij een signaal dat er vooruitgang wordt geboekt.’

Timmerman wil de politie de komende tijd een spiegel blijven voorhouden. ‘Politiemensen moeten kritiek in de organisatie niet zien als afbraak, maar als opbouw. Ik vind dat we moeten voorkomen dat er in de opsporing zaken mislopen, waardoor mensen ten onrechte worden veroordeeld. Dat is geen politiebelang, geen justitiebelang, maar landsbelang. Soms gaat je burgerplicht verder dan de loyaliteit die je hebt tegenover je werkgever.’ 

Criminoloog Lissenberg:
‘Waarom de kroongetuige wel belonen, en de klokkenluider niet?’
‘Zo werkt goed burgerschap in Nederland, voor een rechtgeaarde Groningse criminoloog.’ Met deze woorden opende Prof. Dr. Elisabeth Lissenberg op 15 februari in de Oude Lutherse Kerk in Amsterdam haar afscheidscollege met als titel ‘Klokkenluiders en verklikkers’. In dit college vroeg de hoogleraar criminologie zich af waarom de Nederlandse staat klokkenluiders ‘toch zo slecht beschermt’.

Zij deed dit aan de hand van de casus van de Groningse politieklokkenluider Harrie Timmerman. ‘Hij hield er onder meer een hoge bloeddruk en een pensioenbreuk aan over.’
Lissenberg constateert dat het klokkenluiden in ons land al snel als verraad wordt gezien, in een cultuur waarin zaken onder ons worden geregeld en gehouden. ‘In de Verenigde Staten worden klokkenluiders al tientallen jaren als helden gezien.’

Via de ambtenarenwet maakt de Nederlandse staat het melden van misstanden niet gemakkelijk gemaakt, stelde de hoogleraar: ‘De landelijke klokkenluiderregeling lijkt meer opgesteld om de overheid tegen de melder te beschermen, dan om ambtenaren in staat te stellen om misstanden naar buiten te brengen.

Zoals het nu geregeld is, kijkt de klokkenluider wel uit. Hij wordt het slachtoffer van zijn eigen onthulling.’ Lissenberg vraagt zich af waarom kroongetuigen in strafzaken wel in aanmerking komen voor een beloning door strafvermindering, terwijl klokkenluiders ‘met lege handen’ achterblijven.

Voordat zij met eervol ontslag ging bij de Universiteit van Amsterdam, pleitte Lissenberg nog voor een loket voor de ondersteuning voor melders van misstanden in ons land. De minister van Binnenlandse Zaken bekijkt momenteel de mogelijkheden voor een ‘advies en verwijspunt’ voor klokkenluiders. In het voorjaar van 2008 komt ze ook met een evaluatie van de bestaande klokkenluidersregelingen van de overheid.


Aan de buitenstaander dringt zich de vraag op waarom het op zijn minst lijkt dat er in de politiecultuur weinig openheid en transparantie is als het gaat om eigen kritiek op interne misstanden en integriteitschendingen.

En waarom het ‘melders’ er van zo slecht vergaat. Een ingewijde in de politieorganisatie die ervoor kiest om niet met name te worden genoemd legt uit. Hoe zit dat nu met die Blue Code of Silence?
‘Die werkt heel subtiel. Niemand binnen de politie, en zeker de leidinggevenden niet, zit te wachten op ‘gedoe’. Alles is er op gericht om naar buiten toe een smooth operation te tonen, die effectief en doelmatig de veiligheid waarborgt en moet bijdragen aan de professionele rechtshandhaving.

Alles wat dat beeld verstoort, doet afbreuk aan de primaire taakuitvoering, die afhankelijk is van het vertrouwen in de politie.

Diezelfde neiging om naar buiten toe een smooth operation te draaien, betekent ook dat je binnen de organisatie zèlf in principe geen openheid van zaken geeft ten aanzien van eventuele problemen.

Die moet je als leidinggevende zelf met je mensen kunnen oplossen, anders ben je niet capabel. Daarbij komt dat hogere leidinggevenden zich veelal niet in detail met uitvoerend werk bemoeien, vanwege de relatieve autonomie en professionele handelingsvrijheid van uitvoerende politiemensen.

Tussen collega’s die op hetzelfde niveau met elkaar samenwerken, geldt de wet van non-interventie eveneens, gemotiveerd door de noodzaak om blind op elkaar te moeten kunnen vertrouwen als er problemen zijn.

Daarbij komt dat politiewerk, ook in de wetenschappelijke literatuur, van oudsher wordt beschouwd als een maatschappelijke taak waar soms aspecten van dirty work aan zitten. Dit omdat politiemensen te maken krijgen met het uitschot van de samenleving (the mad, the sad and the bad) en men onder tijdsdruk soms moet doen wat praktisch nodig en lokaal logisch is om een acuut probleem op te lossen.

Blauwe muur van stilzwijgen
‘The blue wall of silence’, ‘the code of silence’ en ‘blue curtain’, is één van de meest aangehaalde factoren van de politiecultuur en staat voor het informele verbod op het melden van misdragingen van collega’s, dat geldt binnen de beroepscultuur van de politie.

Onderzoek toont aan dat er een verschil bestaat tussen de opvatting van agenten over de ernst van de misdragingen en de meldingsbereidheid ten aanzien van deze misdragingen. Dit lijkt het bewijs voor het bestaan van de ‘wall of silence’.

Bron: Klockars e.a., 2004

Vergissing bij DNA-onderzoek: 7000 opgeloste zaken heropend

De Australische politie gaat 7000 zaken die middels DNA-bewijs zijn opgelost opnieuw onderzoeken. Aanleiding is de onterechte aanhouding van een moordverdachte die later onschuldig bleek. Zijn DNA was verwisseld met dat van een ander.

Russell John Gesah werd verdacht van moord - In 1984 - op een 35-vrouw en haar 9-jarige dochter in Melbourne en dit voorjaar aangehouden. Maar vorige maand bleek dat DNA van Gesah, dat zou zijn gevonden op de plaats van de moord, ergens anders was aangetroffen.

Vlak daarvoor had de politie nog naar buiten gebracht dat een DNA-sample van de moord matchte met dat van Gesah, na vergelijking in een database van 400.000 samples.

Naar aanleiding van het verwisselen van DNA-samples laat de politie nu iedere misdaad die  in de deelstaat Victoria met DNA-bewijs is opgelost opnieuw onderzoeken. In de 20 jaar dat DNA-bewijs wordt gebruikt zijn daar zo'n 7000 zaken mee opgelost.

'It's obviously an embarrassment and we would rather not be in this position,' aldus Deputy Commissioner Simon Overland, 'We need to refine our processes and our practices, and that is now happening as a result of this case.

Een woordvoerder van het Victorian Law Institute, Michael Brett Young zei dat Gesah ten onrechte was afgeschilderd als een misdadiger vanwege fouten bij de politie.

donderdag 14 augustus 2008

Duyvendak stapt op

Nadat eerder er commotie ontstaan was over de betrokkenheid van 2e kamerlid Duyvendak bij een inbraak bij het Ministerie van Economische zaken en er vanmorgen in de Telegraaf werd bericht dat hij ook betrokken was tot het oproepen tot geweld tegen medewerkers van dat minsterie, heeft Duyvendak ingezien dat zijn positie onhoudbaar was en is hij opgestapt om nu nog enkele jaren van de wachtgeldregeling te kunnen genieten.

Het is verbazingwekkend dat Duyvendak niet heeft ingezien tot welke reacties de onthullingen in zijn boek zouden leiden. Arrogantie of naïviteit? In beide gevallen geen aanbeveling voor een kamerlid. Opzouten dus

Schurken in Jurken

Vandaag 14-8-08, vindt in Rotterdam een rechtszaak plaats tussen restauranthouder De Grote Griek en de Dordtse projectontwikkelaar Arie van Pelt.

Projectontwikkelaar Van Pelt wil dat De Grote Griek ontruimt, omdat hij een Mediamarkt in het pand wil vestigen. Grote Griek weigert. Rechtszaak diende in april bij kantonrechter Dordrecht. Van Pelt won. Echter… de rechter die het voor Van Pelt voordelige vonnis wees, Eltjo Rentema - tevens vice-president van de Dordtse rechtbank -blijkt een (zakelijk) vriendje van Van Pelt te zijn (de twee sloten een twijfelachtige vastgoed vastgoeddeal).  Bovendien waren ze jarenlang buren. Rechter Rentema is inmiddels voorgedragen voor ontslag bij de Hoge Raad. Nog een interessant ‘detail’: de advocaat van Van Pelt -Harro Knijff-  is weer invalrechter in Dordrecht.

Knijff is partner bij De Brauw Blackstone Westbroek, een advocatenkantoor dat dat onder meer topvoetballers, topambtenaren en Koningin Beatrix als klant heeft.  
Zowel bij de Dordtse rechtbank als bij de Hoge Raad is een klacht ingediend tegen Rentema omdat hij een rechtzaak deed waarbij een van de partijen een oud-buurman was, van wie hij ook voor een zacht prijsje grond gekocht had.

Die transactie was in 1991 en het ging om een stuk grond in de Dordtse wijk Dubbeldam. De rechter kocht de grond van zijn toenmalige buurman, de in Dordrecht zeer bekende projectontwikkelaar Van Pelt.

Van Pelt vroeg 123.000 gulden voor het perceel, zo blijkt uit gegevens van het Kadaster. Volgens wijkbewoners was dat een vriendenprijsje. De rechter kwam begin deze maand in opspraak nadat buurtbewoners de Maastrichtse advocaat Tripels tipten over de relatie tussen Rentema en Van Pelt.
Dat gebeurde nadat een client van Tripels in april een rechtzaak verloor. In deze zaak oordeelde Rentema dat restaurant De Grote Griek aan de Spuiboulevard binnen een maand leeg moest zijn om renovatie van het hele winkelcentrum mogelijk te maken. Deze uitspraak was gunstig voor projectontwikkelaar Van Pelt. Kantonrechter Rentema stelde in deze zaak Van Pelt in het gelijk.
De rechter moet daarom wegens belangenverstrengeling ontslagen worden, zo vindt advocaat Tripels.

Weer rumoer rond Duyvendak

Minister Maria van der Hoeven van Economische Zaken is "onaangenaam verrast" door het bericht in De Telegraaf donderdag dat GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak in het verleden als actievoerder aangezet zou hebben tot geweld tegen ambtenaren van haar ministerie.

Duyvendak was in 1985 redacteur van het blad Bluf, dat toen namen en adressen publiceerde van topambtenaren van het ministerie van Economische Zaken. Mensen die actie voerden tegen kernenergie hebben destijds ambtenaren geïntimideerd.

De oproep in Bluf, onderdeel van een keiharde strijd tegen kernenergie, resulteerde in telefonische bedreigingen en intimidaties van de ambtenaren van de directie elektriciteit en kernenergie. Bij één van hen werden de ruiten met stenen ingegooid, zo blijkt uit de publicatie Dertig Jaar Energiebeleid van instituut Clingendael uit 2005.
"Dat leidde tot bedreigingen bij mij aan huis en bij mijn collega's. Ook zijn er bij mij ruiten ingegooid. Ik ben ook een keer, om het gevaar te keren, op een zaterdagavond met een hockeystick naar buiten gegaan", aldus een van de ambtenaren in de Clingendael-uitgave. Ook zouden de huizen van de ambtenaren zijn voorzien van beveiligingsvoorzieningen, werd er in de straten gesurveilleerd en werd de scholen van hun kinderen gevraagd waakzaam te zijn.

Duyvendak kondigde onlangs aan dat hij deze maand komt met een boek, waarin hij lering trekt uit zijn verleden als actievoerder. Duyvendak, die betrokken was bij een inbraak in het ministerie van Economische Zaken waar geheime stukken over kernenergie werden buitgemaakt, betuigt nu spijt.

Van der Hoeven noemt het oproepen tot geweld "ontoelaatbaar". Duyvendak zegt al in 1996 zijn betrokkenheid bij de acties te hebben "opgebiecht".

Het GroenLinks-Kamerlid zegt nu al tien dagen achtervolgd te worden door een stroom aan negatieve publiciteit over zijn actieverleden. Het zit hem dwars dat daarbij ook zijn adres is gepubliceerd.

Duyvendak zegt niet betrokken te zijn geweest bij intimidatie of geweld en neemt daar afstand van.

zaterdag 9 augustus 2008

James Randi ontmaskert Geller

Een oudje maar nog steeds goed.