De gemeente Amsterdam zet alle zeilen bij om de problemen op de taxistandplaats van het CS in te dammen, maar intussen loopt de zaak op het Leidseplein uit de hand. De sfeer op het Leidseplein is opgefokt. De politie: 'Meneer, dat is toch al jaren zo?'
Er staan geen ambtenaren met opsporingsbevoegdheid, ja op honderd meter, bij de geldautomaten, anders hadden ze makkelijk tien bekeuringen per tien minuten kunnen uitschrijven. De taxistandplaats op het Leidseplein is in de avonduren compleet overgenomen door het gangsterdom
Binnen een kwartier worden op de eerste positie - en daar komt de volgende auto niet aan voorbij - zeker vier vrachtjes geweigerd. De ritjes zijn te kort, de vrouwen niet aantrekkelijk genoeg, bedenk het maar. Een man uit Rotterdam overlegt met de eerste auto in de rij, en keert zich binnen vijf seconden af. Wat is er gebeurd? ''Hij vroeg veertig euro. Ik wil naar het Alexanderplein, geen idee waar dat is, maar dit is het Amsterdamse taxibedrijf, daar kijk jij toch niet van op?''
De standplaats, waar vandaan je simpel en snel naar je bestemming zou willen, is een uitgesproken vijandige plek, waar de wens van de passagier afhankelijk is van de luimen van steeds wisselende groepjes kort opgeschoren mannen, meest Marokkaans, die meer werk maken van intimidatie dan van gastvrijheid. Het belang van de passagier is volkomen ondergeschikt aan hun eigen welbevinden, maar het is nogal onduidelijk waar ze dat aan ontlenen, afgezien van dat prachtige groepsgevoel; in een half uur tijd vult de rij zich bijna tot aan het Marriott, maar er vertrekken hooguit drie wagens vanaf de standplaats.
Bij de ingang van de Leidsestraat staan een politiebusje, twee motoragenten en een surveillant. Zou het kunnen dat zij op of nabij de taxistandplaats, vijftig meter verderop, iets beter te doen hebben? ''Meneer, dat is toch al jaren zo? Wij hebben hier belangrijker dingen te doen. Die taxi's, ja, dat is eerlijk gezegd niet zo onze zaak. Dat is toch meer iets voor het bureau handhaving van het taxigebeuren, of hoe het heet.''
Terug op de standplaats. Zeker acht chauffeurs hebben zich rond de eerste auto gegroepeerd; het is een warme avond, misschien willen ze allemaal zo snel mogelijk weg. Maar daar lijkt het niet om te gaan. Belangrijker is dat Ahmed, of hoe de eerste in rij heet, zich conformeert aan de regels die de groep heeft bedacht, dus geen matennaaierij, niks onder de prijs, de meter gaat alleen aan als we naar verwachting boven de 25 euro uitkomen. En, dat moet gezegd, met deze groepsdruk worden geen fouten gemaakt.
Op de trambaan stopt een surveillancewagen van de politie en die blijft daar, in de bocht bij het Hirschgebouw, misschien wel drie minuten staan. Wanneer aangesproken, verklaart de agent achter het stuur: ''Het is natuurlijk niet voor niks dat we hier staan, we kennen de problematiek, dus dat houden we van hieruit toch wel even in de gaten. Weet u wat u moet doen? Eens gaan navragen op het stadhuis waarom ze niet willen handhaven.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten