vrijdag 8 augustus 2008

Plasterk in 'Zomergasten'

'Zomergasten' begon met Ronald Plasterk, het minst domme en waarschijnlijk meest open-minded lid van het kabinet. Wellicht om die reden was zijn laatdunkende 'racisme' opmerking aangaande James Watson, van het Nobelprijs (DNA) winnende duo Watson en Crick, opvallend weinig genuanceerd. Ook zijn Taliban synoniem voor Mujahideen raakte kant noch wal.

Plasterk lijkt soms nog stevig verankerd te zitten in het politiek correcte denken, eigenlijk een gebrek aan denken, binnen politieke stromingen, die van de PvdA in het bijzonder. Om met het laatste te beginnen, Mujahideen is een verzamelnaam voor (islamitische) 'strijder'. Het is geen synoniem voor Taliban. Plasterk heeft kennelijk de populair 'correcte' opvatting in zijn hoofd dat de CIA de Mujahideen steunde, waar o.a. Bin Laden in vocht en de Taliban (later) onderdeel van uitmaakte, en zo zijn huidige tegenstanders zelf heeft gekweekt.

Deels klopt dat. Amerika, als veel landen, heeft er nogal een handje van om niet al te kieskeurig te zijn met vrienden als die ‘vrienden’ het maar tegen vijanden willen opnemen. De Sovjets waren (zijn) een vijand waarbij het doel soms de middelen heiligde. Behalve dat het zeker niet alleen de Amerikanen waren die de Mujahideen steunden, met name Pakistan zat er al vroeg vuistdiep in, de Taliban zoals wij die kennen, ontstond pas na de strijd met de Sovjets.

Er zijn vele strijders door de CIA of de Pakistaanse 'spook' collega's van ISI opgeleid en uitgerust, die zich uiteindelijk bij de Taliban aansloten. In hoeverre was te voorzien dat geleverd materieel en vergaarde kennis tien-twintig jaar later tegen je gekeerd zouden worden, kun je over twisten, maar het idee dat de CIA in de tachtiger jaren de drijvende kracht was achter de Taliban, is onzin. Wel zijn er sterke aanwijzingen dat de CIA in de negentiger jaren direct en indirect (middels steun aan Pakistan en Saoedi-Arabie) de Taliban een tijd steunde. De Mujahideen en Taliban als een uitwisselbaar begrip beschouwen, wijst echter op een gebrek aan kennis en inzicht. Als je genbioloog bent, is een dergelijke misser niet erg. Het wordt wat anders als je het als prominent politicus en minister van Onderwijs Cultuur en Wetenschap zegt, waarbij je op basis van je positie meestemt over beleid aangaande Afghanistan.

Nog wat korter door de bocht, om het Haags te houden, waren de opmerkingen over zijn voormalige collega James Watson. Plasterk vertelde dat deze Nobelprijswinnaar zich in latere jaren racistisch had uitgelaten. Het betrof Watson's 'Afrika' uitlatingen in de Sunday Times in 2007. Los van de exacte woorden die Watson gebruikte, de uitleg er omheen (en zijn excuus en relativering er na), je zou van een wetenschapper als Plasterk een meer nuchtere kijk verwachten. Dat de eerste de beste sandaal in AFA modus schiet zodra een er redelijk voor geleerd hebbende iets zegt over genen, erfelijkheid, IQ en ontwikkeling in relatie tot volkeren of rassen, is een. Van Plasterk had ik meer verwacht. Of in dit geval, wat minder.

Mede dankzij Adolf H. is elk onderzoek naar dergelijke relaties en verbanden al bij voorbaat besmet en elke uitkomst die niet aansluit bij het gangbare 'alles en iedereen is gelijk', is racisme. Ik dacht dat wetenschap onderzoekt op feiten, hier verklaringen voor probeert te vinden en er zo mogelijk een nuttige toepassing voor ontwikkelt. Dat sommige bevindingen niet prettig zijn of niet stroken met bestaande ethiek en moraal, mag en moet wetenschap niet in de weg staan. Vanuit dit licht bezien had Plasterk of niet over Watson en zijn 'racisme' moeten beginnen, of het met enige nuance hebben moeten toelichten.

Ter illustratie:
Een wetenschapper die met 'foute' bevindingen kwam, John Philippe Rushton met zijn Race, Evolution, and Behavior: A Life History Perspective, verweerde zich eens met:

"Identifying potential problems in particular studies should lead to calls for additional research, not trenchant acceptance of the null hypothesis. Deconstructing data has led to erroneous dismissal of fascinating brain-behavior relationships for six decades."

Is verschil constateren 'racisme'? Onzin! Meest opvallend politiek correcte verschijnsel bij de 'racisme' aanvallen op Watson en Rushton, of op bijvoorbeeld Hernnstein&Murray's Bell Curve, is dat men struikelt over het geconstateerde (ruwweg samengevat) iets lagere gemiddelde IQ bij negroïde volkeren en niet over de superieure breinen van Aziatische volkeren. Men accepteert vrij netjes de wat bescheiden middenpositie van de witmensen, maar pikt het niet dat zwartmensen gemiddeld misschien, mogelijk een (tijdelijk) probleem hebben. De kritiek op o.a. IQ metingsmethodiek is een ander en meer valide kritisch verhaal.

Dat (tijdelijk) moet eigenlijk niet tussen haakjes. Het idee dat evolutie en ontwikkeling is gestopt nadat we Homo Sapiens werden zo'n 160-200 duizend jaar geleden, is absurd. Menselijke ontwikkeling wijkt weinig af van dierlijke. Soms blijkt iets een dood spoor, niet adeptief genoeg. Soms maken klimatologische of andere ontwikkelingen sommige (sub)species meer of minder geschikt om te overleven of zich verder te ontwikkelen. Het zou zomaar kunnen dat die misschien nu iets minder scorende 'zwartmensen' over 150.000 jaar bijna alleen wit personeel hebben. Bevindingen van nu zijn een momentopname. Het kan verkeren.

Een klein verschil in gemiddeld IQ en wat daar mee samenhangt, tussen volkeren en-of rassen is daarmee niet uit te sluiten. Mocht dit onomstotelijk vast komen te staan, is de vraag: wat doe je er mee? Is het erg als er kleine verschillen zijn? Nee! Die verschillen bestaan al. Er zijn nu ook slimme en wat minder slimme mensen. Zowel in algemene zin als in deelopzichten. De een heeft een kop met talenknobbel, de ander met wiskundeknobbel en sommigen hebben een vacuümhoofd. Het is niet anders.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten